Eens in de zoveel tijd krijg ik een idee, word ik heel enthousiast, ga ik aan de slag en voor ik het weet gooi ik iets vreemds in de brievenbus. Het is zo leuk om iets geks te versturen! Zo hebben jullie al eens een blog over flessenpost kunnen lezen maar in de afgelopen jaren heb ik ook een houten postkaart, een houten klosje, kaart met muntjes i.p.v. een postzegel en een cassetteband-doosje verstuurd. Op de een of andere manier is Nienke altijd mijn ‘slachtoffer’ als het om gekke post gaat. Zo ontving ik van haar, haar eerste luciferdoosje. Omdat ik al deze poststukken al jaren geleden heb verstuurd heb ik helaas geen foto’s van het proces en het versturen. Daarom heeft Nienke foto’s gemaakt van de poststukken zoals zij ze heeft ontvangen. Mocht ik binnenkort weer een leuk idee krijgen voor gekke post, dan neem ik jullie zeker mee in het maken en versturen er van!

Zoals ik al zei, gekke post versturen is leuk! Ik geniet elke keer weer van het hele proces. Dat je iets ziet liggen en ineens, alsof er een lampje gaat branden, je ziet wat voor post je daar van of mee kan maken. Dan ga je aan de slag, word je steeds enthousiaster omdat het lukt wat je in je hoofd hebt of nog leuker wordt dan je had bedacht! Alleen het maken van gekke post geeft al zoveel plezier en voorpret. Ik kan ook niet ontkennen dat het een soort kick geeft! Het idee dat je iets opstuurt wat eigenlijk niet hoort en waarvan je niet weet of het goed door de sorteermachine en de handen van de postbode komt. Als het dan goed aankomt (wat zou de postbode toch hebben gedacht!?) en je een net zo’n enthousiasme reactie krijgt van degene naar wie je het hebt verstuurd, dan ben je helemaal blij en broed je alweer op een nieuw idee!

Het begon een aantal jaren geleden met een houten plankje en een graveermachientje. Ik had eens op een Amerikaanse site een houten postkaartje gezien, die je inmiddels wel op meer sites vindt, die je zelf kon graveren en verzenden. Nadat ik bij Lidl een graveermachientje had gekocht en een aantal materialen had uitgeprobeerd kwam ik ook bij hout uit en als post-gek zag ik daar gelijk een houten kaartje in.

Het was de eerste keer dat ik iets geks zou gaan versturen en in mijn enthousiasme heb ik alles behalve netjes gewerkt hihi. Ik ben mijn vaders schuur ingedoken en heb op een elektrische zaag uit een plank rest-hout een postkaart gezaagd. Met het graveermachientje heb ik het adres en de tekst er in gegraveerd. Zoals je kan zien staat de tekst er niet heel netjes in. Zo’n graveermachientje trilt ontzettend en ik heb gewoon het eerste beste hout uit de schuur gepakt. Inmiddels heb ik ook een houtbrandapparaatje en zou ik wanneer ik weer een plankje zou maken, de tekst er in branden. Niet alleen omdat ik het gebrande mooier vind staan maar het ook netter wordt!

Tip! Mocht je een plankje willen versturen, zorg er dan voor dat de randen goed geschuurd zijn! Je wil niet dat de postbode jouw gekke post met splinters in zijn vingers moet bezorgen.

Ik heb het plankje een paar dagen voor ik een dagje bij Nienke op bezoek zou gaan gemaakt en opgestuurd. Het was dan ook heel leuk om een paar dagen later daar binnen te lopen en mijn plankje in haar woonkamer te zien staan! Het plankje heeft een hele tijd in haar woonkamer gestaan en iedereen die op bezoek kwam moest zo lachen om het plankje. Ze geloofden niet dat dit zo verstuurd was en vonden mij eigenlijk een beetje gek. Maar een gek stuurt gekke post hihi. Ik denk dat Nienke mijn eerste slachtoffer was omdat ik weet dat zij dit soort gekke dingen juist leuk vindt. We hebben aan haar keukentafel dan ook gelijk nieuwe ideeën voor gekke post op zitten noemen. Een idee staat nog altijd op mijn lijstje maar het is er nog steeds niet van gekomen.

En dan komt het moment dat je naar de brievenbus gaat met je houten plankje! Dat is toch een beetje gek hoor! In die tijd maakte ik nog geen brievenbus-foto’s maar ik geloof dat ik dat met een plankje toch wel vreemd zou vinden hihi. Maar eigenlijk is het allerleukste van gekke post versturen, het moment dat je het verstuurd. Een soort binnenpretje. Omdat je de verrassing zo groot mogelijk wil houden vertel je niet wat je hebt gemaakt of laat je niet zien wat je gaat versturen. Het is heel moeilijk om, juist als je zo enthousiast bent, niks te delen. Maar tegelijkertijd is dat gevoel het leukste van gekke post!  Met gekke post kan het ook nog wel eens een dagje langer duren voor het bezorgd worden dus je geduld wordt wel op de proef gesteld!

Wat is het gekste poststuk wat jij hebt verstuurd? Of heb je na het lezen van dit blogje al een leuk idee voor gekke post? Ik ben benieuwd!

Liefs, Ruchama

PS. Ik kom toevallig net via GewoonLeuker een linkje tegen naar een webwinkel waar je de houten kaarten kan kopen waar ik het over had!