Al jaren schrijf ik brieven, maar de laatste paar jaar zijn de brieven steeds meer veranderd. Voorheen voldeed de briefwisseling nog aan allerlei regels: omstebeurt een brief schrijven, op alles uit de brief van de ander reageren, altijd vragen stellen in de eigen brief etc. In de vriendschap met Nienke en Ruchama kennen we elkaar inmiddels echter zo goed, dat we al die beleefdheidsregels hebben kunnen laten varen. En dat laatste woord, ‘varen’, is centraal komen te staan in onze vriendschap. We varen ieder in ons eigen bootje door ons eigen leven, maar onze rivieren komen vaak samen en onderweg beleven we van alles waar we elkaar over vertellen. Soms stappen we even in bij de ander en varen stukjes samen, soms verdwijnen we even uit het zicht. Het hele idee van een vaartocht inspireerde mij voor mijn laatste post aan Nienke en het resultaat deel ik graag met jullie.
Voor de brief aan Nienke gebruikte ik:
– Een whisky poster met een landkaart
– Een stuk landkaart voor het bootje
– Kraft papier
– Blauw vloeipapier
– Een mini flesje met kurk
– Masking Tape
– Een doorzichtig zakje
– Schaar/snijmachine, lijm en potlood
Als eerste vouwde ik aan de hand van een youtube tutorial een zeilbootje van een stuk landkaart. Ik knipte hiervoor een stuk landkaart in de vorm van een vierkant. Ik gebruikte hiervoor het volgende filmpje:
Mijn vriend drinkt graag Whisky en kreeg bij een cadeauverpakking een mooie, oude landkaart met op de achterkant een verhaal over de herkomst van de Whisky. Mijn vriend wilde de poster bij het oud papier gooien, maar daar heb ik hem gauw van weerhouden. Bij dit thema paste de poster namelijk perfect! Ik besloot van de poster een brief te maken. Om dit te doen heb ik aan de achterkant de maten opgemeten van de vakjes en acht kraft papiertjes op maat gesneden (dit kan ook met een schaar natuurlijk) en deze over de vakjes heen geplakt.
De posterbrief heb ik, nadat ik hem had beschreven natuurlijk, ingepakt in wat laagjes blauw vloeipapier. Deze heb ik zo gevouwen, dat het randje op ongeveer een kwart over de voorkant van het pakje heen kwam. Aan de achterkant heb ik het papier toen vastgeplakt met landkaart masking tape.
In het vakje wat nu aan de voorkant ontstond, heb ik het bootje gestoken. Dit geheel heb ik vervolgens in een doorzichtig zakje gedaan. Aan de buitenkant heb ik het zakje nog versierd met blauwe masking tape met het bovenste randje in golfjes en met een postbode bedankt sticker. En klaar was de brief!
Nou zou ik Nienke ook nog een boek opsturen, wat ik los van de brief deed. Ik was toevallig pas geleden een kaartje tegen gekomen die perfect bij het thema van de brief paste. Het kaartje is van het merk Nouvelles Images en ik kocht het bij De Koperen Tuin in Goes.
In het maken van de post, vond ik toevallig nog een mini flesje. Dit zat ooit bij een bestelling van een webshop en gaf me het idee van mini flessenpost. (Ik kan ze in die shop niet meer vinden, maar wel bij scrapunlimited.) Ik schreef een mooie quote op een dun reepje papier, waarvan ik de randjes bewerkte met een beetje distress inkt. Het mini flesje plakte ik op het kaartje en dit stuurde ik mee met het boek.
Als ik nu met mijn zoontje het liedje “Schuitje varen theetje drinken” zing, moet ik altijd aan Nienke en Ruchama denken. Het idee van het varen en daarin regelmatig met elkaar mee liften, voelt voor mij zo gezellig, veilig en vertrouwd. Ik zou het iedereen aanraden die al wat langer met elkaar schrijft om alle beleefdheidsregels overboord te gooien en direct tot de kern te komen, het levert de mooiste inzichten en momenten op! Of anders gezegd, het uitzicht vanaf onze bootjes is telkens prachtig omdat we zo verschillend zijn en elkaar daarom heel verschillende dingen kunnen aanwijzen in het landschap. In een interview hoorde ik uitvinder Daan Roosegaarde eens vragen aan de interviewer om zichzelf te kietelen en te vertellen hoe dat voelde, “dat kietelt niet” zei de interviewer. “Precies”, antwoordde Daan Roosegaarde. Sommige dingen kun je alleen voelen met de hulp van een ander, legde hij uit. En dat vind ik nou precies de meerwaarde van het contact met Nienke en Ruchama: sommige dingen kan ik alleen zien en voelen door hun invloed.
Liefs,
Kim
Dana said:
Mooi! Mooi! Mooi!
Ik kan niet anders zeggen 🙂
Liefs,
Dana
Pingback: Theezakjes vouwen | Postfabriek