Tags
Lieve lezer,
In maart deelden we dit berichtje in onze Postfabriek:
“Wij hoorden vandaag veel geluiden van onrust en angst om ons heen. Had jij dat ook? In onzekere tijden pakken wij graag een pen op om liefdevolle, bemoedigende woorden te sturen. Om anderen te laten weten dat we aan ze denken en dat we er voor ze willen zijn. En herinneren ons de momenten dat lieve woorden voor ons een verschil maakten. Met dat in ons hoofd schrijven we dit bericht. Om naast de paniek ook een beetje liefde de wereld in te sturen. Als je je vandaag niet zo fijn voelde door alle onrust, weet dan dat je niet de enige bent. We denken aan je!”
We vroegen het ons toen af en nu opnieuw: hoe gaat het nu met jou? Hoe ga jij om met de situatie en de maatregelen die zijn genomen? Wij komen graag samen in de Postfabriek om ervaringen uit te wisselen en naar elkaar te luisteren. En dat kan, want onze fabriek is een plek die we in gedachten bezoeken. Zo kunnen we, ieder vanuit ons eigen huis, tóch het gevoel van samenzijn even ervaren. Zoals we dat via brieven en kaarten ook kunnen, want dat is de kracht van post!
En ik wil ook nog graag de mooie woorden van Aafke Romeijn met je willen delen. Je kunt het hele artikel hier lezen.
Ik zou wensen dat we allemaal de tijd en ruimte nemen om even diep adem te halen voordat we doorjakkeren als goede neo-liberale calvinisten, of we met gestrekt been de medelijdenwedstrijd in gaan. En kijk tijdens dat ademhalen eens om je heen. We zijn met miljoenen medestanders. We zouden geen concurrenten hoeven zijn in deze lockdown, maar collega’s die gezamenlijk werken aan een groot, onoverzichtelijk project.
Aafke Romeijn
Laten we allemaal de tijd en ruimte nemen om even diep adem te halen…
Liefs,
Nienke
Ja, daar zeggen jullie wel iets. Ademhalen in deze voortjagende maatschappij…maar hoe doe je dat terwijl je omgeving van je vraagt om harder te gaan, verder te racen omdat er van alles af moet en je thuis je collega’s niet éven in het echt spreekt? Als elkaar live zien en spreken (laat staan vasthouden en knuffelen) een luxe van vroeger tijden lijkt te zijn…?
Het schrijven van een kaart of brief kan helpen. Even buiten lopen helpt mij ook. En met een lekker kopje thee of koffie even de Postfabriek ook! Vooral als jullie me er af en toe aan helpen herinneren dat ruimte némen en rustig ademhalen óók nodig is😘
Lieve groet,
Karin
En ja, ik mis het zien van mensen en het zijn van weg. Heel erg. Maar ik heb ook zoveel moois! Van mijn vrienden heeft maar 1 iemand COVID-19 gehad, ik heb nog steeds een heel leuke baan en een leuk gezin, een hoop hobbies en zowaar net een stapel (incomplete) Verkade-plaatjesboeken opgehaald via marktplaats😊, en ik kan nog altijd prima lopen en fietsen!! En jullie verrassen ons nog altijd met blogs. Soms hoef je je eigen geluk ook alleen maar te zien en te waarderen!
Wat een heerlijke Marktplaatsvondst, Karin! Wat een geluk! En al die andere dingen waar je dankbaar voor bent ook! En we voelen ons vereerd dat wij ook in dat rijtje staan! 😊
Dat ‘kleine’ geluk kan mijn hart ook zo’n boost geven! Het zijn de lichtjes in het donker.
Ja, poehhh! Het is ook best heel pittig om niet in de snelheid van je omgeving mee te gaan, he? Kan je je mijn blog over het smalle weggetje herinneren? (https://www.postfabriek.nl/2019/12/05/adventskalender-dag-5-op-een-smal-weggetje/) Daarin beschrijf ik hoe ik per ongeluk in de ochtendspits terecht kwam. Daar fietste ik dan met een brede bakfiets op een smal weggetje en een bejaarde hond voorin… tussen fietsers met enorme haast. Dat overviel me! Ik ben geneigd om aan de kant te gaan of mee te gaan in de snelheid van anderen. In dit blog beschrijf ik dat ik dat ook met communicatie heb: https://www.postfabriek.nl/2018/10/20/wanneer-heb-jij-voor-het-laatst-een-echte-handgeschreven-brief-verstuurd/ . Daarin citeer ik Manu Keirse: “ Om de juiste keuzes te maken, moet je je af en toe in stilte afvragen of je nog in harmonie bent met jezelf.”
Dat is wat je automatisch doet als je tijd en ruimte neemt om even diep adem te halen. En jaaaa, het schrijven van een kaart of brief kan daar echt bij helpen, he? Wandelen vind ik ook een mooie! Dat helpt mij inderdaad ook! En wat fijn dat we elkaar in de Postfabriek daaraan helpen herinneren, he? Dat vind ik nou ook zo fijn! 🙂
Hier niet meer angst of onrust dan normaal.
Oorlogen zijn er nog steeds.
Om Corona of de dood heb ik geen angsten (gehad).
Ik en velen met mij vonden het heerlijk rustig in het begin van Corona hier …. eindelijk rust. Zalig. Maanden van vrede. en blauwe luchten zonder vliegtuigstrepen en lawaai!
Dit is wel heel erg goed voor de aarde, de natuur kwam weer tot rust.
Hopelijk zien en voelen veel meer mensen dit nu, of binnenkort.
En slaan we een nieuwe weg in.
Die beter is voor de aarde en dus ook voor ons mensen en alle andere bewoners.
Zoals dieren en bomen en planten. (Biodiversiteit).
Bekijk het vanaf een afstand en zie het grotere geheel.
Wanneer mensen vragen hoe gaat het met je? Of in het begin van de Corona crisis en ik zei: ja met mij is het eindelijk weer goed! Dan werd ik vaak raar aangekeken, vreemde gezichten.
Alsof je je niet goed mag voelen in deze tijden?
Mensen doen zo vaak hun ogen dicht voor alles wat ver van hun bed show is..
Zoals oorlog of honger in andere landen.
Dit is nu iets dat de hele wereld raakt.
Hopelijk verbind het ons dus ook als hele wereld.
We zijn allemaal verbonden.
In lak’ech (ik ben een andere jij).
Ik wens dat iedereen groeit door deze pandemie!
Uiteraard gaat mijn medeleven en troost uit naar de mensen die veel last en verlies ervaren hierdoor.
Maar ik geloof heel diep van binnen dat dit zeker ook goeds oplevert. <3
Gelukkig 2021 allemaal lieve mensen!!!!
Lief zijn! 🌍🐮🐓👼👼🏿😇👼🏻👼🏿🦏🌳🌳💕✌🏼🐷🐔🦉🦋🐘🐬🦙🍀🌻🌕🪐⭐️🌞🌈
Ps. ik heb ook wel verdriet gehad om een (ex)vriend die is gestorven. En zelf ben ik al 30 jaar chronisch ziek, dus zit zeer duidelijk ook in de “risiscogroep”. En zorgen om de gezondheid van beide ouders. Maar al met al was dit jaar echt niet slechter dan andere jaren!!!!!! Zeker niet zelfs!!!
Waarschijnlijk ben ik zelf veel minder en veel minder erg ziek geweest vanwege de Coronamaatregelen!!! Afstand houden.
Ik ben het gewend om ziek te zijn en ook weten dat je altijd dood kan gaan. En dat je moet juichen wanneer je kan juichen.
Dat ik geen tv heb dat heeft ook enorm geholpen denk ik!
Ik kies ervoor om naar opbeurende dingen te kijken en luisteren.
Of gewoon een boek te lezen.
Ik bepaal al heel erg lang mijn eigen koers.
Dus dingen van buitenaf, daar kan ik naar kijken van een afstandje.
Ik vind het vreselijk dat er mensen zijn in andere landen die het veel minder goed hebben dan wij hier!!!!
Ik hoop dat mensen in Nederland zich dat eens wat meer beseffen, dat wij het hier toch maar verdomd goed hebben. De meesten hebben eten en een dak boven hun hoofd en kleren en hebben toegang tot zorg.
De basisbehoeften die veel andere wereldburgers niet hebben.
De kerstgedachte: heb uw naasten lief.
Die mag het hele jaar door wel klinken.
En onze naasten zijn niet enkel andere mensen.
Ook dieren en planten en bomen zijn levende wezens en in mijn ogen onze naasten.
Ik wens dat mensen een stuk bewuster gaan zijn en leven nu.
Corona kan een wake up call zijn voor een aantal mensen.
Nog nooit stonden zoveel dingen stil op de aarde.
Het is een bijzondere tijd.
Laten we er het aller beste van maken.
En wanneer mensen ziek zijn of om een andere reden het zwaar hebben, een kaart kan wonderen doen! 🙂 Als ik zelf heel ziek ben is een kaart het fijnste dat ik kan krijgen. Een persoonlijke boodschap die nog lang naast je bed kan staan, of op tafel. Dat is dan weer een zonnestraaltje van licht..
Ik wens iedereen een goede transformatie toe!
En liefs. En wees mild voor jezelf.
Ik ben ook alleen, heb al heel lang geen knuffel meer gehad.
Maar dit is niet het einde van de wereld!!!
Het is het begin van een nieuwe en betere wereld.
Hou vol en hou moed.
En doe wat je kunt.
Alle beetjes helpen.
En kleine dingen kunnen van grote waarde zijn.
DAaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag!! 🌈
Dankjewel voor je uitgebreide reactie, Beer! Je schrijft dat er voor jou niet meer angst of onrust dan normaal was. Voor sommige mensen veranderde er inderdaad weinig, he? Zij zaten al veel thuis, zagen al weinig mensen en ga zo maar door… Daarnaast noem je de rust die je ervaarde door de maatregelen en de blauwe luchten zonder vliegtuigenstrepen en lawaai. Die verhalen hoorde ik inderdaad ook om me heen! Verhalen over de opluchting omdat meer mensen gedwongen werden om in een ander tempo te leven. Dat herken ik zeer zeker! De impact van het virus maakt een heleboel zichtbaar…. leed én mogelijkheden.
Ook ik geloof diep dat dit naast dat wat we verliezen iets goeds zal opleveren.