Diep in haar hart is Linda Blij een echte hippie, met liefde voor mens, dier en natuur en een kleurrijke en idealistische toekomstdroom. Liefbrief is haar manier om dat te uiten en de wereld een beetje mooier te maken. Het begon met positieve, inspirerende blogs in briefvorm. En na een bijzondere ervaring in de zomer van 2017 begon ze doelgericht briefjes te schrijven en weg te geven. Ze doet dit met de intentie een glimlach bij anderen op het gezicht te brengen en is ervan overtuigd dat als we in een goede flow zijn, gelukkig met onszelf, we ook de goede dingen doen. Ze hoopt dat zo’n lief briefje de start is van een butterfly effect waarin ook anderen op hun manier goede dingen doen. 

Professioneel bewonderaar

Linda Blij schrijft lieve briefjes, maar een schrijver wil ze zich niet noemen. Het gaat vooral om verwonderen, bewonderen en inspireren en noemt zichzelf daarom een professioneel bewonderaar.

Mijn hoofdactiviteit is verwonderen, bewonderen en inspireren. Het schrijven is een manier om dit te delen.

Linda woont in Breda samen met haar liefde, grote held en inspiratiebron Jeroen. Ze werkte lange tijd als uitvaartverzorger, een zeer bijzonder vak dat haar veel heeft gebracht en geleerd: tussen de regels door lezen, anderen aanvoelen, snel de kern vinden en dat alles samen tot een bijzonder afscheid brengen. Ook schreef ze vaak de teksten voor de uitvaart en dat heeft haar laten inzien wat de kracht van de juiste woorden is. Hoe dit kan helpen, openen en troosten.

Liefbrief

Schrijven helpt Linda om haar gevoel en gedachten op een rijtje te zetten, in gelukkige maar ook in lastige tijden. Bijna vier jaar geleden begon ze dingen die ze meemaakte in briefvorm te bloggen. Die verhalen hadden altijd een positieve insteek en waren bedoeld om mensen te inspireren en te laten ‘omdenken’. Het weggeven van lieve briefjes ontstond vervolgens heel organisch.

Ik genoot ervan om naar mensen te kijken en me te verwonderen. Aan iedereen is wel iets bijzonders te ontdekken. Ik daagde mijzelf uit dit in het voorbijgaan bij iedereen te vinden. Dit schreef ik vervolgens voor mijzelf in korte verhaaltjes op.

In de zomer van 2017 zat ze op die manier regelmatig alleen op het terras. Ze genoot van de zon, een lekker wijntje en alles dat er te zien was. Op één van die dagen zat daar een vrouw, net als Linda, alleen op het terras. De vrouw had een ijsje vast en zakte genietend achterover in haar stoel. Met haar ogen gesloten, hoofd een beetje omhoog gericht en een enorme glimlach. Ze zag er zo gelukkig uit! Dat ontroerde Linda en ze voelde een enorme drang om dat met de vrouw te delen. Ze schreef kort iets op een briefje en terwijl haar hart overuren maakte, stapte ze op de vrouw af. Ze gaf het briefje, ging er als een bezetene vandoor en keek op afstand toe. Het voelde een beetje knullig, maar trof wel doel: de vrouw straalde nog meer dan ze daarvoor al deed en stopte het briefje zorgvuldig in haar tas. Het geluk dat Linda toen zelf voelde, laat zich lastig beschrijven, maar ze wist: alles klopte! En zo was het zaadje geplant.

Lieve briefjes weggeven

Een week later besloot Linda voorzichtig om doelgericht te gaan schrijven en briefjes weg te geven. En dat groeit ook nu nog steeds meer uit. Zo kan je haar nu ook met een typemachine ergens vinden. Mensen kunnen aanschuiven, vertellen wat hen bezig houdt en daar typt ze dan iets liefs over.

Ook bedacht ze kleine producten, zoals de dappere doosjes, die zeggen waar het opstaat! Dat zijn vintage doosjes gevuld met unieke briefjes; een maand lang elke dag een verrassend complimentje, aanmoediging of kleine levensles.

Uiteindelijk doe ik alles met de intentie een glimlach bij anderen op het gezicht te brengen. Ik hoop te inspireren en mensen te helpen de schoonheid in zichzelf te zien. Ik ben er oprecht van overtuigd dat als we in een goede flow zijn, gelukkig met onszelf, dat we ook de goede dingen doen. Zo hoop ik dat een lief briefje van mij de start is van een butterfly effect, waarin ook anderen op hun manier goede dingen doen.

Effect van lieve briefjes

Als Linda een briefje aan iemand geeft, houdt ze haar begeleidende verhaaltje kort en wacht niet altijd tot er een reactie komt. Daar gaat het haar niet om. “Ik kom iets brengen, niet iets halen.” Maar de momenten dat ze iets terugkrijgt, koestert ze. Een van de eerste keren dat Linda de omvang van haar lieve briefjes voelde, schreef ze er eentje voor een oudere heer. Linda zat achter haar typemachine en nodigde mensen uit om aan te schuiven. Een vlotte vrouw duwde haar vader in een rolstoel en ze bleef voorzichtig staan. Linda vroeg de oudere heer wat hem bezighield en wat hij over zichzelf wilde delen. Bescheiden antwoordde hij: “Ik heb niets te vertellen.” Daarop begon zijn dochter een aantal indrukwekkende dingen op te sommen en hij knikte glimlachend mee. Linda had niet lang nodig om te typen. Ze schreef: “”Ik heb niets te vertellen”, zegt hij bescheiden, toch zit hij vol verhalen die niet kunnen wachten verteld te worden.” Toen Linda hem het briefje gaf, zag ze hoe de tranen in zijn ogen schoten. Dat maakte een enorme indruk. Hij bedankte haar en dat voelde zo oprecht. Dat haar woorden mensen zo kunnen raken, vindt ze ongelooflijk.

Het was alsof ik hem heel even helemaal ècht had gezien.

Soms komt een reactie pas later. Bijvoorbeeld omdat mensen haar via social media terugvinden. Zo schreef ze laatst een briefje voor een man die buiten een winkel stond te wachten. Hij stond daar heel geduldig met de tas van zijn vrouw aan zijn arm. Ze schreef:” Met zoveel geduld is het alsof jij staat te wachten op de liefde en dat is elk wachten waard.” Zijn vrouw vond Linda de volgende dag op Instagram en vertelde hoe diep het briefje haar had geraakt. Ze besefte op dat moment hoe bijzonder het eigenlijk was dat haar man dat voor haar deed. Het had hen beiden heel veel goed gedaan. En Linda? Het geeft haar kippenvel én maakt haar intens gelukkig als ze dat terug hoort.

De kracht van een briefje

Een briefje is iets tastbaars. Ik kies voor mooi papier met echte bloemblaadjes, of speciaal ontworpen voor de gelegenheid. Het nodigt uit om te bewaren. Zo af en toe krijg ik terug hoe de briefjes terecht zijn gekomen. Soms op een hele zichtbare plek zodat iemand er continu aan herinnerd wordt, soms om er nog eens bij te pakken en opnieuw binnen te laten komen. Alsof het een klein spiegeltje is dat uitnodigt om met andere ogen naar jezelf te kijken.

Linda kreeg als klein meisje af en toe een brief van een tante die ver weg woonde. Die brieven waren ware kunstwerkjes, een enorm feest! Die tante had een prachtig handschrift met lange krullen en maakte kleine tekeningetjes tussen de tekst.

Het is het idee dat iemand op afstand met het schrijven al even bij jou is. En jij, bij het ontvangen weer bij die ander. Post is voor mij dan ook zoveel persoonlijker. Een mail voelt vluchtig, je klikt hem makkelijk weg. Een mooie brief bewaar je, strijk je met je handen nog eens overheen, glimlach je bij, vouw je voor de zoveelste keer op om een later moment weer even beet te pakken. Dan ben je opnieuw weer even heel dicht bij de ander. Dat is toch fantastisch!

En dat de kracht van post ook vele jaren later nog van grote betekenis kan zijn, weet Linda ook. Op haar bureau staat een ingelijste postkaart, gericht aan haar overgrootmoeder. Iemand wenst haar dat 1910 (!!!) maar een mooi jaar mag worden. Ze vraagt ook wanneer ze weer eens post krijgt en of Linda’s overgrootmoeder haar vergeten is. Zo was het vroeger natuurlijk ook. Post was de manier om met elkaar in verbinding te staan. Deze postkaart voelt een beetje als magie; deze twee vrouwen heeft Linda nooit gekend en toch is ze een heel klein beetje onderdeel van hun leven. Ze probeert zich de schrijfster voor te stellen. Én haar grootmoeder die het kaartje ooit vast heeft gehouden, zoals zij nu.

Waar vind je Liefbrief?

Linda woont in Breda. Daar is ze voornamelijk te vinden met het schrijven en uitdelen van lieve briefjes. En sinds een paar maanden kan je haar ook inhuren om dit op locatie te komen doen: een prachtige aanvulling bij bijzondere gelegenheden. Zo kun je haar bijvoorbeeld uitnodigen voor festivals, bedrijfsfeestjes en verjaardagen. Ook kun je haar (met typemachine) inzetten als sneldichter. Stel je voor: tijdens een bruiloftsfeest is er een plekje voor haar gereserveerd en kunnen gasten aanschuiven om iets bijzonders over het bruidspaar te vertellen. Alle lieve briefjes vormen dan een uniek en liefdevol cadeau voor het stel. Of iemand gaat met pensioen en Linda mag bij het afscheidsfeest zijn. Collega’s kunnen aanschuiven om herinneringen te delen en alle lieve briefjes gaan na afloop mee met de collega die afzwaait.

Naast het schrijven op locatie maakt Linda ook cadeautjes op maat. Een gedichtje of dapper doosje bijvoorbeeld. Zo maakte ze al eens een dapper doosje op maat voor iemand die 15 jaar samen was met zijn vrouw, gevuld met briefjes over hun liefde. En ook voor iemand die in een lastigere periode zat, schreef ze als hart onder de riem ‘De wijze lessen van’. Dit dappere doosje zat vol met wijze lessen die zijn vrienden van hem hebben geleerd.

Zelf lieve briefjes schrijven

Volgens Linda kan iedereen zomaar een briefje schrijven en weggeven! Daar hoef je helemaal geen talent voor te zijn. Haar advies is: jezelf openstellen en met aandacht kijken. Wat valt je op? Het kan de manier zijn waarop iemand loopt, een lach of de zorgvuldig gekozen kleding. De manier van omgang tussen mensen, een hand die liefdevol uitgestoken wordt of een glimlach die geworpen wordt. Iedereen kan dit zien als je even een stapje terug neemt om te kijken. Vraag jezelf dan eens af, wat is het dat je raakt of dat juist dát je opvalt? En heel belangrijk: wees niet te kritisch op wat je schrijft! Het is de intentie die telt. Als het uit een goed hart komt, is het altijd goed.

tot slot een Uitdaging

Linda vindt het een gekke gedachte dat het zo makkelijk is om mensen labels te geven, terwijl ieder mens zo uniek is. Als eenmaal die stempel gedrukt is, kijken we vaak niet verder. Toch zou ze eigenlijk iedereen willen uitdagen dat vooral wél te doen. Het opent je hart en je wereld. Verwonder, bewonder en inspireer!

Toen ik Liefbrief op Instagram tegenkwam en foto’s van haar lieve briefjes zag, werd ik enorm nieuwsgierig. Ik mailde Linda en in haar eerste reactie had ze overduidelijk post-magie gestopt! Haar mailtje maakte me zo blij! Zou het misschien met haar achternaam te maken hebben? (Ja! Ze heet echt Linda Blij!) Ik stuurde een tweede e-mail vol vragen en kreeg daar werkelijk prachtige antwoorden op. Die bracht ik samen in dit blog. Dat Linda met haar woorden mensen kan raken, was ook voelbaar tijdens onze mailwisseling. Ze kijkt met post-ogen naar de wereld en haar openhartigheid werkt aanstekelijk en inspirerend. Met haar lieve briefjes maakt ze de wereld écht een beetje mooier. Dankjewel, Linda! <3

Lieve groetjes,

Nienke