Eerder deelde ik met jullie het bijzondere contact per post tussen mijn zoontje en mijn moeder, die hij dan ook liefkozend “Oma Post” noemt. Een tijdje terug kreeg hij 8 weken achter elkaar elke dinsdag post van Oma Post met als thema “de weg van de brief”. Het totaal is zó leuk geworden, dat ik het graag met jullie wil delen.

De inspiratie voor de post was een leuk plaatje van post wat mijn moeder tegen kwam, waardoor ze op het idee kwam om daar post over te maken. Zo wilde ze aan mijn zoontje uitleggen wat er nu eigenlijk gebeurt vanaf het moment dat hij een brief op de post doet en welke reis post heeft afgelegd die bij ons op de deurmat valt. Ze wilde ook laten weten van wie die post die hij krijgt, nu eigenlijk komt. En zo speurde ze internet af naar plaatjes op peuterniveau en knutselde een wekelijks deel. Als sluitstuk stuurde ze een prachtige plaat van het postkantoor.

Het doel van de post werkte: doordat hij wekelijks post kreeg van Oma Post begon mijn zoontje de enveloppen al te herkennen zodra ze op de deurmat lagen. Omdat de post telkens op dinsdag kwam, de dag nadat hij naar de kinderopvang gaat, vroeg hij op dinsdagochtend na een tijdje al “krijg ik post vandaag mama?” (Al denkt mijn zoontje nu dat álle post die hij krijgt van Oma Post komt, ook als het een kaartje van iemand anders is ;)) Wat hij nog niet helemaal begrijpt is de hele weg die de post af legt, maar dat komt vanzelf. Af en toe lezen we alle delen aan hem voor en bekijken we samen alle plaatjes.

Als afsluiter stuurde oma een prachtige plaat van het postkantoor in een enveloppe met daarop ook nog een overzicht van de weg van de brief in het postkantoor zelf. Alles hangt nu te pronken op het prikbord in de kamer van mijn zoontje!

Op het moment gaat het post terug sturen naar Oma Post niet zo soepeltjes. Elke keer als we gaan knutselen, bewerkt m’n zoontje de boel zó erg dat het enige wat er overblijft een berg aan elkaar gelijmde snippers is. Aangezien hij die wel met heel veel plezier bekrast, verknipt en lijmt laten we hem lekker zijn gang gaan. Het moment dat we doelgericht iets kunnen maken, komt vanzelf weer. En Oma snapt het ook, die knutselt gewoon lekker door voor haar kleinzoon! Wat laatst wel lukte is hem een “brief” laten tikken op mijn typemachine, hij ging er helemaal in op en had zelf een heel verhaal bij de willekeurige letters. 

Het leuke van de post die hij weer stuurt aan oma is bovendien dat het een blik geeft in de ontwikkeling. Zijn interesse gaat in elke fase naar andere dingen en dat is terug te vinden in de post.

Deze week kreeg mijn zoontje weer een kaartje van oma, we hebben het al 10x aan hem voor moeten lezen en hij weet goed wat er in staat. Soms gaat hij het kaartje zelf lezen en herhaalt dan de woorden die hij heeft onthouden. Mijn zoontje is in elk geval nu al dól op post en meteen nieuwsgierig als de brievenbus kleppert.

Liefs,
Kim