Vorige maand mocht je al heerlijk neuzen en in elk bakje kijken in Nienke haar postkamer om te zien hoe zij haar postspullen opbergt. Vandaag is het tijd om in mijn posthoek te komen neuzen. Hoewel ik momenteel niet zo fanatiek met post maken ben als Nienke is, gebruik ik nog wel veel van de materialen die ik normaal voor post gebruik maar nu voor mijn journal.
Je hebt anderhalf jaar al eens in mijn toen nieuwe posthoek kunnen kijken in dit logje. Daar laat ik je onder andere het kaartenrek en de organizer aan het linker muurtje zien maar ook mijn boekenkast, het kastje met overige hobbyspullen én mijn opbergsysteem voor de rollen inpakpapier. Daar ga ik vandaag dus niet verder op in. Wél wil ik je graag een voor mij aantal nieuwe opbergsystemen laten zien want als je mijn postkamer van anderhalf jaar geleden herinnert of me op Instagram volgt weet je dat ik mijn bureau begin dit jaar wat heb mijn opbergruimte wat uitgebreid. Dus kijk maar mee!
Regelmatig wordt ons advies gevraagd over het opbergen van post en materiaal. Mijn antwoord daarop is eigenlijk heel simpel: ga naar een kringloopwinkel, koop blikjes die je mooi vindt en stop je spulletjes erin. Ik verdeel materiaal dat ik voor mijn poststukken gebruik graag over verschillende potjes en blikjes. Zo voelt mijn postkamer als een klein winkeltje vol postschatten. In elk laatje, kastje, potje en blikje valt wel iets te ontdekken. In de blogs over mijn postkamer kreeg je al een rondleiding, maar in dit blog zal ik meer vertellen over het opbergen van poststukken en postschatten. Kijk je mee?
Op mijn bureau
Bovenaan dit blog zie je een foto van mijn bureau. Als je goed kijkt, zie je dat ik er cijfertjes aan toe heb gevoegd. Aan de hand van die cijfertjes neem ik je mee.
Links naast mijn bureau staat een tijdschriftenrek. Daarin bewaar ik tijdschriften die ik gebruik voor mijn poststukken. In dit rek bewaar ik ‘verse exemplaren’. Ik scheur alleen bladzijdes uit die me meteen aanspreken en bewaar de rest voor een ander moment. De sfeer of het onderwerp van de afbeelding die mijn aandacht trekt is per keer verschillend. Ik blader liever een aantal keren door een magazine dan dat ik alle bruikbare afbeeldingen er in één keer uitscheur.
Op het prikbord boven mijn bureau hangt een deel van de kaartjes en ander moois dat ik heb ontvangen. Brieven en complete poststukken hou ik het liefst als pakketje bij elkaar, maar losse kaartjes krijgen meestal een plekje op een van de prikborden in huis.
De post die ik ontvang, bewaar ik eerst in in de servettenhouders op mijn bureau. Zo probeer ik overzicht te houden in het lijstje met mensen die ik iets wil sturen. Ik schrijf met verschillende mensen en pak het laatst ontvangen poststuk erbij als ik iets voor iemand maak.
In dit blik zitten mijn enveloppenmallen.
In dit blik staan een aantal poststukken waar ik nu aan werk. Mijn poststukken noem ik liefkozend bundeltjes aandacht. Verschillende momenten van liefde en aandacht worden samen een geheel. Ik begin bijvoorbeeld met een envelop en zoek daar in stapjes papieren moois bij, zoals bijpassende kaartjes of plaatjes en stickers die ik erop kan plakken.
Deze houten barbapapa’s vond ik op rommelmarkten en via Marktplaats. Ze zijn hol van binnen en bestaan uit twee delen. Eigenlijk zoals je dat wel kent van een Matroesjka set. Alleen zitten er geen kleinere poppetjes in. Ik bewaar er punaises, knijpertjes, paperclips en elastiekjes in.
Naast blikjes gebruik ik ook oude bloempotten om spullen in te bewaren. Een grote bloempot dient als pennenbak.
In dit bloempotje staan nu kleine, zelfgemaakte cadeauzakjes. De zakjes bewaar ik uiteindelijk in een groot blik, maar als ik ze aan het maken ben, zet ik ze rechtop op mijn bureau.
Ik heb niet zo’n grote collectie tapejes als Ruchama. En kan al mijn tape daarom makkelijk kwijt in de glazen potten op mijn bureau.
Niet dat Sinterklaas of Piet mijn postkamer door mijn schoorsteen, laat staan in mijn schoen heeft gepropt maar toch is het na zo’n gezellig avondje een mooi moment om mijn nieuwe postkamer te laten zien! Afgelopen mei hoorde ik dat naar mijn huidige huisje mocht verhuizen en deze per 1 juni vrij zou komen. In mijn enthousiasme pakte ik al veel spullen in, zelfs mijn knutselspullen zocht ik uit en ging in dozen en tassen. Helaas werd mijn geduld op de proef gesteld omdat ik door opknapwerkzaamheden en de bouwvak uiteindelijk pas half september de sleutels van mijn huisje op de Poststraat kreeg. In de tussentijd zat het grootste gedeelte van mijn postspullen al in dozen. Ik heb dan ook een hele zomer amper geknutseld en hoewel ik het door de verhuiskriebels niet miste, heb ik wel enorm uitgekeken naar het inrichten van mijn nieuwe posthoekje!
Posthoekje van Ruchama
Een kijkje in de postkamer van Ruchama
De eerste keer dat ik mijn huisje ging bezichtigen wist ik gelijk waar mijn posthoek zou komen, het is een apart hoekje in de woonkamer en met grote ramen. De ideale plek om een posthoekje van te maken! Drie jaar geleden liet ik jullie al mijn postkamer zien en hoewel ik altijd al wel schuif en doe in mijn postkamer, is mijn huidige postkamer wel heel anders dan de foto’s van drie jaar geleden. Van mijn grote, antieke bureau heb ik besloten hem niet mee te verhuizen. Het blad begon al los te laten en zat onder de inkt en lijmvlekken hihi. Tijd voor een nieuwe bureau! Via internet kwam ik een webwinkel tegen die steigerhoutentafels maakt en thuis laat bezorgen voor een leuke prijs. Ik viel niet alleen voor de kleur maar ook voor de diepte van 100 cm. Dit is bijna 30 centimeter dieper dan mijn bureau en creert veel meer knutselruimte! Hierdoor hoefde ik ook niet zo’n lange tafel te kiezen. Ik twijfelde tussen de 160 en 180 maar ben blij dat ik voor de 160 heb gekozen want 180 zou wel wat krap zijn geworden 😉
Steigerhouten tafel
Een verhuizing is een mooi moment om eens na te gaan of je echt nog wel alles gebruikt en nodig hebt. In mijn geval was dat echt een dikke nee. Ik bewaar zoveel met het idee, ooit… wie weet… misschien… Nee! Zoveel spullen die ik al jaren heb liggen maar toch niet gebruik. Eenmaal in de opruimflow ben ik best streng geweest en heb ik alleen meegenomen waar ik echt blij van word. Twijfelgevallen heb ik wel apart gezet maar in mijn posthoek wil ik alleen de materialen en producten die ik echt gebruik.
Eerst maar even een rondje door mijn posthoekje en dan vertel ik je later waar en hoe ik bepaalde materialen heb opgeborgen!
Sommige foto’s maken mij zo nieuwsgierig! Het liefst wil ik er dan instappen om uitgebreid rond te kijken. Helaas is dát me nog nooit gelukt. Maar met bewegende beelden kom je al dicht in de buurt! Speel het filmpje hierboven af en kom zo een beetje bij mij op bezoek!
Mijn bureau
Aan dit bureau maak ik bijna alle poststukken.
Mijn postkamer zit aan de zuidkant van het huis, heerlijk zonnig!
Mijn postkamer is één van de fijnste plekjes van ons huis. Door de grote ramen komt er veel licht naar binnen en ik kan ze zelfs helemaal openklappen! Ik geloof dat deze functie vooral bedoeld is om grote meubels, die niet door het smalle trapgat naar boven kunnen, op de bovenverdieping te krijgen. Maar in de zomer zet ik de ramen graag helemaal open om zo het buitengevoel naar binnen te halen. In deze kamer kan ik de drukte even achter me laten en me helemaal concentreren op het schrijven en maken van post. Ik heb hier alle spullen bij de hand en kan ze elk moment neerleggen om wat anders te gaan doen. Niemand die er last van heeft!
Vanaf mijn schrijftafel reis ik door tijd en werelddelen. Hier kan ik alleen en tegelijkertijd ook in goed gezelschap zijn, een heel wonderlijk gevoel!
Aan dit bureau maak ik mijn poststukken. Zoals bijna alle spullen in mijn postkamer, is ook deze tafel oud. Mijn ouders kochten dit meubelstuk ooit in een antiekzaak en hebben ‘m jarenlang zelf gebruikt, eerst als eettafel en later voor de computer. Ik heb het altijd een mooie tafel gevonden. Ooit wilde ik precies zo’n exemplaar in mijn eigen woning. Toen mijn ouders een andere tafel kochten, had ik er helaas nog geen ruimte voor. Maar ze mochten ‘m niet wegdoen, want ooit wilde ik er aan schrijven! Hij heeft op zolder staan wachten tot we zes jaar geleden in dit huis kwamen wonen. Het was één van de eerste meubels die we naar binnen sleepten en ik word er nog iedere dag blij van! Eindelijk woont íe bij mij, hihi.