Liefde voor post

Tweede Gezicht: Het verhaal achter de eerste indruk

Tags

, ,

Tweede Gezicht

Leonie is nieuwsgierig, vindt mensen leuk, verzamelt graag verhalen en is dól op post. Door die dingen te combineren ontstond Tweede Gezicht: het verhaal achter de eerste indruk. Ansichtkaartjes waar je je verhaal op kwijt kan en die (anoniem) op een website worden geplaatst. Beheerder Leonie nodigt je uit om rond te kijken, mee te lezen en misschien zelfs mee te doen. 

Iedere dag weer kom je verschillende mensen tegen. Bijvoorbeeld buurtgenoten, collega’s, medereizigers, winkelpersoneel en ga zo maar door. Bij een eerste ontmoeting vorm je je vaak al binnen enkele seconden een beeld: je eerste indruk. En dat is nou precies waar Leonie zich graag mee bezig houdt. Al sinds ze zich kan herinneren bedenkt ze complete achtergronden bij de mensen die ze tegenkomt.

Als ik in de trein zit, overkomt het me regelmatig. Er komt een medepassagier zitten en tegen de tijd dat mijn medereiziger (of ikzelf) de trein uitstapt, heb ik het idee alsof ik die persoon ken. Ik ben me er bewust van dat de verhalen die zich in de trein (of in andere ‘verloren uurtjes’) in mijn hoofd ontvouwen, niet stroken met de werkelijkheid. En toch wil het nog weleens gebeuren dat zich in mijn brein een oordeel vormt over de desbetreffende persoon. Jammer. Zeker omdat die eerste indruk totaal niet overeen hoeft te komen met de werkelijkheid. Want: wie is altijd zichzelf? En komt ook nog eens zo over? Hoeveel mensen die je dagelijks tegenkomt, zijn er wel niet onwijs interessant? En hoe enorm jammer is het, dat je daar nooit achterkomt?

Lees verder »

Fijne plekken: het Stationery Café

Tags

,

vulpennentafelDe vulpennen tafel en het winkeltje

Zondag 27 augustus 2017 – Kick off stationery cafÉ

Met behoorlijk wat zenuwen stap ik op de fiets om later de trein naar Utrecht te nemen, onderweg naar het allereerste Stationery Café (een wisselende openbare, fysieke locatie waar journalers, post/stationerylovers en andere creatievelingen elkaar kunnen ontmoeten) door Désirée van Café Analog georganiseerd. De locatie voor vandaag is het Lewis Bookcafé in het centrum van Utrecht, vlak naast het Centraal Station dus ideaal bereikbaar met het OV. Het eerste wat me opvalt is de typemachine in de etalage en dat maakt me enorm nieuwsgierig naar de rest van het café! Eenmaal binnen krijg ik de bevestiging op wat ik al vermoedde – het Lewis Bookcafé en het Stationery Café lijken voor elkaar gemaakt. Het Bookcafé heeft een heerlijke sfeer en is ingericht met veel fijne details als bolhoedjes als lampen en in de kast een oude stempelset.

Het Stationery Café wordt in de voor ons gereserveerde benedenverdieping gehouden. De wenteltrap af en je loopt zo een hemel binnen. Op de grote tafel staat een bak voor masking tape om te gebruiken, op een andere tafel een bak vol met de prachtigste stempels om te testen. In de hoek een oud bureau met vulpennen, inkt en hele bijzondere stenen stempels. Natuurlijk is er ook een tafel ingericht als winkeltje waar je de producten uit Désirée haar webwinkel kan kopen.

Foto door Désirée van Cafe Analog gemaakt

Foto door Cafe Analog gemaakt

In een warm welkom van Désirée met de woorden “Welkom bij mijn droom” vertelt ze dat we vandaag de ruimte hebben om alles wat op tafel ligt uit te proberen en we na de lunch een workshop “Washi tape cirkels” krijgen. We krijgen een start signaal en ik zie een groepje dames in enthousiasme naar het winkeltje rennen hihi, Anderen kijken wat overdonderd om zich heen, pakken hun journal om vast te beginnen en ik ga aan het oude bureau zitten om wat inkt en vulpennen uit te proberen. Zo geef ik mezelf de rust om te landen en te doen waar ik heel blij van word – met papier en alles wat daar bij past bezig te zijn.

Hoewel ik in mijn eentje ben en verder niemand ken heb ik aan het bureau regelmatig een praatje met anderen die ook alleen zijn en even bij me komen kijken. Eén ding is al snel duidelijk – we delen allemaal die liefde voor papier, vulpennen, tape en stempels. De één gebruikt bovenstaande materialen in haar journal, sommigen alleen in post maar de meeste doen aan beide. Na het inkt testen beland ik aan een tafeltje met Corine en Peggy. We zijn alle drie nieuw voor elkaar maar het is zó gezellig met de journals op tafel. Tussendoor loop ik rondjes langs andere tafels op zoek naar mooie tape of stempels om te gebruiken maar vooral om te kijken waar de anderen mee bezig zijn. Ik zie de meest mooie pagina’s voorbij komen en lach mezelf uit om mijn belachelijke stempel in het rond pagina waarmee ik mijn boekje ben begonnen. Het is zo overweldigend dat ik niet zo goed weet wat ik wil en kan op het moment dus geniet ik maar van de gezelligheid, het kletsen met mijn tafelgenootjes en het bewonderen van andermans werk. De zenuwen die ik had blijken echt nergens voor nodig te zijn – het is zo fijn!

Lees verder »

Voortaan heet je Lieneke

Tags

, , , , , , , , ,

Voortaan heet je Lieneke en Brieven aan Lieneke

“Ik was alleen, alleen en verdrietig. Ik hoorde niets meer van de anderen en ik had niemand om mee te praten. Op school was ik te verlegen om vriendjes te maken en mijn enige maatje was de grote hond in huis, die altijd bij de kachel lag en tussen wiens poten ik me al dromend nestelde. Niets leek mijn verdriet te kunnen verzachten, tot er op een dag een heel klein boekje werd bezorgd. ‘Het komt van je vader,’ werd er gezegd. Een koerier van het verzet had het in een envelop afgegeven. Ik opende het schriftje, dat gevuld was met vaders prachtige tekeningen, zijn grapjes, en bovenal, met nieuws over de familie, dat hij had opgeschreven zonder namen te noemen, want dat was te gevaarlijk geweest.”

Stel je voor: je bent zes jaar oud en de oorlog breekt uit. Je bent Joods en als Jood ben je anders dan de anderen: er moet een grote gele ster op je kleding genaaid zitten, je mag niet meer werken en ook in het donker de straat niet meer op. Bovendien gaat het gerucht dat de Duitsers Joden oppakken en hen naar kampen brengen, vernietigings- of dodenkampen. Je vader besluit dat je moet onderduiken. En vanaf dat moment wordt alles anders. Je leventje lijkt in niets meer op wat het was. Je krijgt een andere naam, je moet je identiteit verborgen houden en je moet je houden aan een lijst van dingen die je niet mag zeggen en niet mag doen. Je wordt door je vader van de ene naar de andere plek gebracht en je weet niet waar je zieke moeder is. Drie gezinnen bieden je onderdak en uiteindelijk word je zelfs van je zus gescheiden en kom je helemaal alleen in een nieuw gastgezin terecht. Je hoort bombardementen, je weet niets van je familie en je bent doodsbang.

’n Praatje met Lieneke

Maar op een dag wordt er een boekje bezorgd. Er wordt je verteld dat het van je vader komt. Als je het boekje opent, vind je prachtige tekeningen van je vader en nieuws over je familie. Wat zou dat met je doen? Kan je je dat voorstellen?

Lees verder »

Inspiratie: Uitklapbare enveloppen

Tags

, , ,

Uitklapbare enveloppen

Voor het eerste blog van mijn blogreeks over botanische post maakte ik een postal notebook. Dat is een combinatie van een notitieboekje en een envelop. Van een tabblad uit Flow Magazine maakte ik een stevige envelop. Deze envelop was meteen ook de kaft van een boekje. Aan de binnenkant bevestigde ik bladzijdes. Omdat deze envelop opengevouwen moest kunnen worden om de bladzijdes te kunnen zien, plakte ik hem niet dicht.

Terwijl ik daar mee bezig was, ging ik met andere ogen naar mijn zelfgemaakte enveloppen kijken. Een envelop kan meer zijn dan een mooi jasje om je kaart of brief!

In Flow nr. 2 van 2015 zitten twintig mini-posters van stevig papier

Vorige week vond ik een stapeltje Flows in een kringloopwinkel. In één Flow zaten naast de mooie stevige tabbladen ook nog twintig (!) uitneembare mini-posters van stevig papier. Ik wist meteen wat ik daar van wilde maken: een stapel uitklapbare enveloppen! Kijk je mee?

Lees verder »

Postzegel nieuwtjes X (najaar 2017)

Tags

, , , , ,

Zo, dat voelt een beetje onwennig. Normaal schrijft Ruchama de postzegel nieuwtjes blogs altijd, maar in het kader van het verstellen van onze Postfabriek-jasjes, neem ik (Kim) nu de honneurs waar. Het is best gek, dat zoiets dan onwennig voelt, aangezien ik toch ook met véél liefde postzegels koop en gebruik! Waar ik vooral van geniet is om mijn postzegels af te stemmen bij mijn post: qua kleur, qua thema of qua stijl. Ik deed het ooit eens met kinderpostzegels, bijvoorbeeld. Gelijk een mooi bruggetje naar het eerste nieuwtje!

Kinderpostzegels

Ze zijn er weer, de kinderpostzegels! Dit keer zijn het zegels met daarop Jan, Jans en de Kinderen. Zelf las ik de stripboeken als kind helemaal grijs, maar nu als volwassene heb ik er niet zo veel meer mee. Ik zie mezelf de zegels nog niet zo snel gebruiken, maar toen er een zenuwachtig jongetje voor de deur stond met zijn map onder zijn arm, zei ik natúúrlijk ja en kocht de nieuwe zegels. Altijd een uitdaging er weer iets leuks bij te verzinnen aan post!

Met de verkoop van kinderpostzegels wordt er geld ingezameld voor allerlei projecten waar kinderen bij gebaat zijn, zowel in Nederland als in andere landen. Heb je de kinderen aan de deur gemist? Je kunt ook bestellen via de website! Naast postzegels zijn er ook kaartensets en allerlei andere producten te koop.

Wenskaarten met bijpassende postzegels

Gelukkig kunnen we ook altijd rekenen op hulp van onze trouwe lezers, zo tipte Rachel deze leuke kaartenset van PostNL met bijpassende postzegels! Voor €9,95 bestel je vijf wenskaarten met voor elke wenskaart een eigen postzegel, hoe leuk is dat?

Vijf wenskaarten met bijpassende postzegels bij PostNL

Nieuwe uitgiftes PostNL Collect Club

Onze favoriete plek om postzegels te bestellen blijft de Collect Club van PostNL. Er zijn altijd unieke en bijzondere postzegels te vinden en eens per kwartaal krijg je er nog een gratis velletje postzegels bij ook. Zo blijft het postzegels kopen leuk, ondanks de steeds weer stijgende prijs. Nienke kocht een aantal velletjes en zette ze voor jullie op de foto.

Postzegels van Viktor & Rolf (uitgiftedatum: 11 september)

Mooi Nederland: beek & rivierdalen verzamelvel (uitgiftedatum: mei 2017)

Wat ik zelf altijd fijn vind aan bovenstaande postzegelvelletjes is dat de postzegels klein van formaat zijn. Sommige zegels zijn zó groot, vooral op bijv. een ansichtkaart nemen ze veel ruimte in. Ik ben daarom altijd heel blij met zegels die klein zijn, perfect voor een wat subtielere postzegel op je post!

Herfstvogels (uitgiftedatum: 17 september 2017)
De laatste in een vierluik van vogelzegels: de herfstvogels. Niet alleen zijn de zegels zelf práchtig, als je de Cee-app download kun je de zegels scannen en de geluiden die de vogels maken nog horen óók!

Je kunt de wintervogels, lentevogels en zomervogels ook nog steeds bestellen.

Lees verder »

Wensvlaggetjes per post

Tags

, , , ,

Soms ben je helemaal niet op zoek, maar kom je toch plotseling hele bijzondere post tegen. In een winkeltje in Zierikzee, genaamd Mien Domus (ook een online shop met nog veel meer leuke ansichtkaarten!), liep ik tegen wensvlaggetjes-kaarten aan. De kaarten zijn geïnspireerd op Tibetaanse gebedsvlaggetjes, waarvan ik de uitleg even aan wikipedia over laat:

Traditioneel komen gebedsvlaggetjes in sets van vijf, van elke primaire kleur één plus wit en groen. De vijf kleuren staan voor de vijf elementen. Blauw staat voor “hemel”, wit voor “wind”, rood voor “vuur”, groen voor “water” en geel voor “aarde”. Tegelijkertijd staat elke kleur voor een van de vijf dhyani-Boeddha’s: blauw voor Akshobhya Boeddha, wit voor Ratnasambhava Boeddha, rood voor Amitabha Boeddha, groen voor Amoghasiddhi Boeddha en geel voor Vairocana Boeddha.

Gebedsvlaggetjes worden verondersteld vrede, compassie, kracht en wijsheid te verspreiden. Tibetanen geloven dat bij het wapperen in de wind de gebeden en mantra’s opstijgen naar de goden, die voorspoed brengen aan de ophanger, zijn familie, vrienden, bekenden en zelfs vijanden.

Wensvlaggetjes met het thema “vriendschap”

Ik viel voor de wensvlaggetjes omdat ze nét een beetje anders dan anders zijn. Niet alleen de thema’s zijn anders (zoals het thema “licht” hieronder) maar ook het materiaal en de functie. De ontvanger kan het slingertje namelijk ophangen waar hij of zij maar wil en zo extra herinnerd worden aan jouw wens voor die persoon. Achter de vlaggetjes zit Monique van Koperberg Arts & Crafts, die toen ik haar haar mailde met wat nieuwsgierige vragen net op weg was naar Kathmandu. Over het ontstaan van de wensvlaggetjes schreef zij het volgende:

‘Zoals veel producten vanuit een persoonlijke behoefte tot stand komen, zo ontstond ook het idee achter de wensvlaggetjes. Ik wilde naar een tante die in het ziekenhuis lag iets moois en persoonlijks sturen. Ik had een slinger gebedsvlaggetjes van papier uit Nepal, erg leuk, maar deze slinger was 2 meter lang. Dat is niet iets wat je makkelijk in je huis kwijt kan, laat staan boven je ziekenhuisbed. Toen ontstond bij mij het idee om een kleine slinger vlaggetjes te laten maken die je makkelijk naar iemand op kan sturen. Een persoonlijk cadeau zou het moeten worden en dus in verschillende thema’s. Samen met een grafisch vormgeefster – Svenny Grafisch Design – ben ik aan de slag gegaan. En ik wist ook al wie het zou moeten maken. Mijn bedrijf Koperberg Arts & Crafts werkt al jaren samen met een papier-coöperatie in Nepal. Deze vakmensen zouden onze ideeën prachtig kunnen uitvoeren. Een combinatie dus tussen Nederlands design en Nepalees vakmanschap.’

Wensvlaggetjes in het thema “Licht”

Wat mij ook erg aantrok in de wensvlaggetjes is dat zij fairtrade geproduceerd worden. Monique laat de vlaggetjes maken bij een coöperatie in Nepal waar de medewerkers voor 80% uit vrouwen bestaan. Zij maken prachtige producten uit handgeschept papier, waaronder de wensvlaggetjes. Monique schrijft hierover:

‘Het is ongelooflijk om te zien wat ze allemaal ambachtelijk met de hand kunnen maken. Het papier wordt grotendeels van restmaterialen gemaakt; katoenresten uit de kledingindustrie, vezels die overblijven na de oogst en houtpulp. Daarnaast investeert de coöperatie jaarlijks in de aanplant van bossen. Ze zijn aangesloten bij WFTO (World Fair Trade Organisation). Naast goede arbeidsomstandigheden, investeren ze in bijvoorbeeld onderwijs voor meisjes en aids voorlichting. Met ieder wensvlaggetje dat je verstuurt geef je dus niet alleen de ontvanger een cadeautje; je helpt ook de mensen in Nepal.’

Bij elke slinger zit een enveloppe en nog een extra velletje om je boodschap aan de ontvanger op te kunnen schrijven. Ook zit er een velletje bij met toelichting over de wensvlaggetjes. Monique verstuurt zelf ook met regelmaat wensvlaggetjes:

‘Wij krijgen altijd veel enthousiaste reacties van mensen die de wensvlaggetjes verstuurd hebben. En natuurlijk grijp ik zelf ook elke gelegenheid aan om een wensvlaggetje te versturen. Er is altijd wel een passend thema. Ik schrijf met veel plezier een persoonlijke boodschap op het losse velletje handgeschept papier dat bij ieder wensvlaggetje zit. Dan in de mooie envelop in bijpassende kleur. Echt een cadeautje om te versturen.’

Bij de wensvlaggetjes zit een mooi velletje voor een persoonlijke boodschap

De wensvlaggetjes zijn te koop in negen thema’s: geluk, kracht, levensreis, vriendschap, liefde, licht, samen, wijsheid en vrede. Elk thema heeft zijn eigen kleur, teksten en afbeeldingen. Een slinger kost €3,75. Alle thema’s zijn te koop bij dezinnigezaak.nl

Tot slot vroeg ik Monique nog naar haar inspiratie:
‘Een maand na de aardbeving die Nepal in april 2015 trof bezocht ik de papier-coöperatie. Met een enorme veerkrachtigheid – ondanks de altijd aanwezig angst voor naschokken – waren ze aan de slag om de schade te herstellen en de gebouwen meer aardbevingproof te maken. Deze veerkracht heeft mij enorm geïnspireerd.’

Liefs,
Kim

De magie van post: de tijd nemen

Tags

, , , ,

De tijd nemen om een brief te schrijven

In ons blog over de zomer van 2017 kon je het al lezen: Sinds de start van de Postfabriek hebben we alledrie een heleboel meegemaakt en zijn we als mensen enorm gegroeid. Dat betekent ook dat we merken dat onze behoeften wat de Postfabriek betreft aan het veranderen zijn. We zijn aan het zoeken hoe we het jasje van de postfabriek kunnen vermaken zodat het ons weer lekker past.

Ik merkte dat het tijd werd voor verandering toen ik niet meer met een paar woorden kon vertellen wat de Postfabriek nou precies is. We zijn de Postfabriek ooit gestart omdat we onze liefde voor post graag wilden delen. Dat begon met tips over mooie producten en projecten. We lieten bijvoorbeeld zien hoe je zelf enveloppen en kaarten kan maken. En daarnaast schreven we over post-beleving. En hoe meer ik over die beleving schreef, hoe meer ik van post ben gaan houden. Ik ging steeds meer bijzondere kwaliteiten en eigenschappen zien. Post is zoveel meer dan een gevulde envelop die een postbode komt brengen. Niet alleen het middel zelf is zo bijzonder, maar ook het effect! Post is een groot aandeel in onze persoonlijke groei geweest. We kunnen het nu in plaats van hobby zelfs een lifestyle noemen. En dáár wil ik graag meer over schrijven. Met een brief kan je bijvoorbeeld ruimte maken om écht aandacht en contact te hebben en dat terwijl je meestal alleen bent als je het maakt! En door je beleving aan een ander te schrijven, leer je een heleboel over jezelf. Post gaat dieper dan je misschien op het eerste gezicht denkt. Waar zit dat in? En wat maakt nou dat een brief anders voelt anders dan een mailtje? Dát en meer ga ik uitzoeken en proberen te ‘pakken’ in deze blog-serie over de magie van post. In dit blog schrijf ik over fastfood, tijd maken, verheugen en vervulling. Lees je mee?

Lees verder »

Ondertussen op onze Facebook pagina deel IV

Tags

,

De laatste keer dat we een blog als deze schreven is al bijna een jaar geleden. Maar, omdat we vaak op Facebook dingen delen en niet iedereen Facebook heeft of vaak genoeg kan kijken, willen we toch de leukste en meest bijzondere facebook-posts van het afgelopen jaar met jullie delen!

Een brief aan Obama

Het lijkt wel een leven geleden dat Barack Obama nog president was van de Verenigde Staten, net als dat we allemaal geconfronteerd werden met de foto van het dode jongetje op het strand, overleden tijdens de boottocht om te vluchten voor de oorlog in zijn land. Inmiddels heeft Trump het roer overgenomen, en stappen er nog altijd vluchtelingen in bootjes. Een jongetje van pas 6 jaar oud schreef destijds een brief aan president Obama.

Een open brief om te bedanken

Soms is het krachtiger om je brief niet alleen te laten lezen aan de mensen voor wie hij bestemd is, maar om hem toegankelijk te maken aan iedereen. Deze man deed dat, omdat hij de dokters van zijn vrouw wilde bedanken en iedereen dat mocht weten.

Kim schreef ook al eens een blog over bedank-post!

Postzegels te duur? Schrijf je brief op borden!

Soms is het fijn om gewoon even blij te worden ergens van. Adam schreef een aantal belangrijke personen in zijn leven een brief. Hij deed dit echter niet op papier, maar op borden die hij ze persoonlijk kwam laten zien. Moet je zien hoe het binnen komt, prachtig toch?

De brief als tijdmachine

We hebben al vaker gezegd dat je met brieven schrijven ook een stukje geschiedenis schrijft en soms is dat heel letterlijk. Als cadeau voor de eerste verjaardag van haar dochter, vroeg Suzy iedereen in de familie om haar dochter een brief te schrijven. Op haar achttiende verjaardag mocht Abby de doos vol brieven eindelijk openen.

Mom Says Never To Open This Box. 18 Years Later, There’s A Note From Grandpa Inside

Lees verder »

DIY kraskaarten van de Hema

Tags

, , , , ,

Een tijd geleden heb ik zelf kraskaarten gemaakt, heel simpel met plakplastic en zilveren verf. Lees hier hoe ik dit deed. Heel leuk om zo een boodschap aan de ontvanger te verstoppen en ansichtkaarten, enveloppen of brieven mee te pimpen. Laatst in de Hema zag ik een pakje kaarten liggen met ook de optie om een kraslaagje toe te voegen, dus dat wilde ik wel even uittesten! In het pakje kaarten, wat slechts €2,- kost, zitten vijf vrolijke ansichtkaarten en vijf bijpassende stickers gemaakt van een kraslaagje. Ik probeerde ze voor je uit!

Lees verder »

Zomer 2017

Tags

, , , , ,

We hebben niet eerder zó lang vakantie gehouden, maar niet eerder waren we alledrie tegelijk zo druk met onze levens buiten de Postfabriek om. We begonnen de Postfabriek ooit vanuit het willen delen van onze liefde voor post. Sinds de start hebben we alledrie een heleboel mee gemaakt en zijn als mensen enorm gegroeid, wat ook betekent dat we merken dat onze behoefte met de Postfabriek aan het veranderen is. Geen zorgen, we stoppen ab-so-luut niet, in tegendeel! Maar we zijn wel op een punt waar we zoekende zijn hoe we het jasje van de fabriek kunnen vermaken zodat het ons weer lekker past! Om te beginnen echter een update van ons alledrie.

Zomer van Nienke

In juli planden we een zomerstop en dat voelde echt als op vakantie gaan. Ik ging misschien niet op reis, maar verlangde wel naar dat gevoel van vrijheid. Even niets hoeven, gewoontes loslaten en inspiratie opdoen. Ik bereidde mijn vakantie voor, zodat ik na onze vakantie met een schone lei kon beginnen: heb projecten afgerond, mailtjes beantwoord en mijn postkamer opgeruimd. Ondertussen keek ik enorm uit naar ruimte om veel te kunnen lezen, schrijven en ontdekken. Maar het leven had andere plannen.

Storm op zee

Ruchama, Kim en ik gebruiken onderling onze eigen taal en symbolen om dát wat we voelen over te kunnen brengen. Zo gebruiken we de zee en bootjes vaak als voorbeeld om uit te leggen wat ons bezig houdt en waar we ons bevinden. Met het afronden van de laatste postfabriek-taken, voelde ik rust en ruimte ontstaan. Maar het bleek de bekende stilte voor de storm te zijn. In de weken daarna werden de golven om mijn bootje steeds hoger. In plaats van lekker ronddobberen en genieten, vaarde ik op ruwe zee. Ik moest keihard werken om niet om te slaan. En in plaats van ruimte te krijgen, werd mijn ruimte steeds kleiner: mijn vriend werd weer even opgenomen in het ziekenhuis en moest daarna thuis verzorgd worden. Soja, één van onze honden, kreeg iets aan haar poot. En onze andere hond Whiskey had door zijn ouderdomsklachten steeds meer hulp nodig. De zee werd wilder en wilder en er was nog geen land in zicht om naartoe te kunnen varen. Alles stond in het teken van zorgen voor en zorgen maken. En ik kon niet anders dan me eraan overgeven.

Lees verder »