Vanaf nu vind je in allerlei winkels tijdelijk een heleboel schoolspullen. Ik ben al lang geen scholier meer, toch kijk ik ieder jaar weer uit naar dit moment. In deze periode hebben veel boekenwinkels en warenhuizen een speciale afdeling vol papierwaren. En daar word ik als postliefhebber erg blij van. Denk dan bijvoorbeeld aan kaft-papier met leuke printjes, stickers, bijzondere paperclips, schrijfpapier en ga zo maar door. Een mooi moment om inspiratie op te doen en nieuwe spulletjes te vinden voor het maken van post!
Vanaf vorige week ligt de nieuwe collectie schoolspullen al in de schappen bij HEMA! Natuurlijk ben ik meteen gaan kijken. In dit blogje laat ik zien welke spulletjes ik heb gekocht én wat ik ermee heb gemaakt. Kijk je mee?
Mijn aankopen uit de nieuwe collectie schoolspullen
Als er een poststuk van een penvriendin op de mat valt, kan ik aan de buitenkant vaak al zien wie de afzender is. De herkenbare materialen en manier van werken zie ik erin terug. Grappig om te zien dat we allemaal onze voorkeuren hebben. Ruchama schreef het volgende over de herkenbaarheid van mijn post.
Ook Nienke haar post kan je zo uit duizend enveloppen vissen. Met haar kleuren, printjes en het vele recyclen heeft ze een hele eigen stijl van post maken.
Hoewel ik dol ben op het ontdekken van nieuwe producten, kan ik ook niet zonder mijn vertrouwde spulletjes. Ik gebruik al jaren dezelfde enveloppenmallen, tijdschriften en de inmiddels bekende wenskaartzakjes. Ook recycling is een belangrijk en herkenbaar onderdeel geworden van mijn eigen stijl van post maken. Toch is geen enkel poststuk hetzelfde! Door favoriete spulletjes te combineren met nieuwe producten is het eindresultaat altijd een uniek bundeltje aandacht. In dit blogje vertel ik over mijn favoriete basismateriaal en vind je een overzicht van verschillende oudere blogjes. Kijk je mee?
Zelfgemaakte envelop van bladzijdes uit Flow Magazine
Ik zit al een aantal weken in een schrijfflow. En ik maak dan weinig creatieve post en schrijf vooral brieven. Maar zoals je in het blogje over mijn postkamer kan lezen, maak ik in dit soort periodes gebruik van mijn voorraad zelfgemaakte postspulletjes. De enveloppen die ik willekeurig vooruit maak als ik alleen met mijn handen bezig wil zijn, komen dan van pas. En samen met mijn brief vormen ze dan weer een bundeltje aandacht.
Na een middag schrijven, ben ik vaak erg ongeduldig en wil ik het liefst nog gauw voor de lichting van de brievenbus mijn poststuk wegbrengen. Dan heb ik de rust niet meer om met stift in mooie sierlijke letters het adres van de ontvanger op een envelop te schrijven. Door de haast maak ik dan ook weleens een foutje. En soms ontstaan er door die snelheid ook nieuwe ideeën! Zo zat ik een paar weken geleden ook in een enorme schrijfflow. Ik kon gewoon niet wachten tot Kim mijn brief zou lezen. Ik schreef een reactie op een brief van Kim en wilde die nog voor vijf uur naar de brievenbus brengen. Omdat ik geen passende zelfgemaakte envelop kon vinden voor de dikke brief en een aantal gekopieerde pagina’s pakte ik hiervoor een saaie, bruine envelop. Ik begon uit mijn hoofd het adres van Kim erop te schrijven, maar voordat ik het wist, schreef ik automatisch haar oude adres op de envelop. In de iets meer dan acht jaar dat wij post uitwisselen stuurde ik mijn brieven steeds naar hetzelfde adres: ik kan het dromen! Maar Kim is onlangs verhuisd en de straatnaam die ik had opgeschreven klopte dus niet meer. Gelukkig kwam ik er op tijd achter, maar hoe moest ik dit nu oplossen? Ik keek rond op mijn bureau en zag mijn pot vol washi-tape staan. Tadaaaa! Daar was mijn oplossing! Ik plakte gauw een stuk tape over de plek van het oude adres en ontdekte toen dat ik niet alleen mijn foutje verstopte. Het hielp ook om het juiste adres mooi recht te schrijven! En zo was er een nieuw idee geboren!
Bruine envelop met wat eigen toevoegingen
Na die ene keer, heb ik al meer enveloppen versierd met washi-tape. En niet alleen om een foutje weg te werken. Het is ook een perfect hulpmiddel én de saaie enveloppen krijgen wat extra aandacht!
De brief, de zelfgemaakte envelop en andere momentjes van aandacht komen samen en gaan uiteindelijk als compleet bundeltje aandacht naar de brievenbus
Post is zo’n belangrijk deel van mijn leven geworden dat ik er bijna non-stop mee bezig ben. Het is meer dan ‘gewoon een hobby’ geworden. Het is natuurlijk niet zo dat ik mijn dagen alleen maar vul met schrijven of het maken van enveloppen en kaartjes. Maar de aandachtige manier van kijken en bezig zijn, die ik van post heb geleerd, is wel een manier van leven geworden. Zo vertelde ik in Brief uit de oorlog hoe ik soms ‘brieven in gedachten’ schrijf.
Want ik heb vaak in gedachten al de woorden gezocht om iets met iemand te delen. Niet alleen het moment dat ik werkelijk achter mijn schrijftafel ga zitten, ben ik bezig met het schrijven van een brief. Dat doe ik ook tijdens wandelingen en andere dagelijkse handelingen, zonder pen en papier aan te raken.
Druk druk druk
De maatschappij waarin we leven vraagt om een bepaalde snelheid en veel mensen voelen zich daardoor gehaast en druk. Als ik over mijn liefde voor post vertel, reageren mensen vaak verbaasd. Ze vertellen vol enthousiasme verhalen over briefcontact uit hun kindertijd, maar zien vandaag de dag niet hoe ze daarvoor óók nog ruimte moeten maken. “Daar heb ik nu geen tijd meer voor.” Terwijl ik juist op drukke dagen heel bewust aan mijn schrijftafel ga zitten om mijn gedachten te ordenen of een envelopje te vouwen. Even onthaasten en weer terugkomen in het nu. Een Indiaas gezegde luidt: “Heb je geen tijd om te mediteren, mediteer dan twee keer zo lang.” Post is te vergelijken met meditatie! Ook Kim vertelt in een blogje hoe post een manier om te onthaasten is en deelde een fragment uit College Tour waarin John Cleese dat heel mooi weet uit te leggen.
Wat was deze Koningsdag anders was dan voorgaande Konings- en Koninginnedagen… De slechte weervoorspellingen hield niet alleen veel kleedjes weg, ook veel mensen besloten binnen te blijven. Het is jammer dat je het hele jaar zo naar de Vrijmarkt uit kan kijken en de dag dan letterlijk in het water valt. Ik was dan ook opgelucht dat in Soest de zon scheen en de hele ochtend is blijven schijnen! Zo kon ik al voor 9 uur over de relatief rustige Vrijmarkt lopen in het zonnetje!
Waar ik vorige jaren echt op zoek ging naar postschatten als typemachines, kwartetspellen, flora en fauna boeken en een kaartenmolen had ik dit jaar een ander lijstje in mijn hoofd. Grappig genoeg heb ik dus ook bijna geen postschatten gezien die me in verleiding hadden kunnen brengen. Wel vond ik wat ik zocht en hoopte te vinden! Mijn vondsten hebben dit keer dus minder met post te maken maar toch wil ik ze met jullie delen omdat er wel een postkamer-functie aan bepaalde gevonden schatten zit.
Ruchama haar gevonden schatten
Op de foto zie je geborduurde lijstjes, deze zoek en verzamel ik om er met de tijd een wandje van te maken. Nadat ik dit idee onlangs bij Bonnie voorbij zag komen moet en zou ik ook een lijstjesmuur hebben en kocht ik dus twee lijstjes om hier een begin aan te maken. Stiekem kocht ik ook een derde maar thuis bleek dat exact hetzelfde borduurwerkje te zijn als ik nog geen kwartier daarvoor had gekocht… Daar ga ik dus een ander plekje voor zoeken 😉 Misschien haal ik het borduurwerkje er wel uit om er een kaartje van te maken!
Dat ik van thee en van het hergebruiken van materialen hou, was je misschien al opgevallen. Ik heb verschillende blogjes over mooie theezakjes, thee-themapost en recycling geschreven. In deze blog combineer ik de twee onderwerpen en laat zien hoe ik bijzondere theelabeltjes hergebruik voor mijn post.
De labeltjes met de mooiste spreuken knip ik af
Op alle theelabeltjes van Yogi Tea staat een spreuk. Na een kopje thee knip ik soms de kaartjes van het zakje. De mooiste spreuken bewaar ik en hang ik met magneetjes op de stellingkast in mijn postkamer. En daar wachten ze op een nieuwe bestemming: een poststuk!
Flow stopt regelmatig leuke extra’s in haar magazines. Het schriftje dat je op de foto hierboven kan zien, is er daar één van. Het zat bij een uitgave van Flow Magazine, ik weet alleen niet meer welke. Vanochtend zat ik een brief te schrijven op een bladzijde uit dit schriftje. Terwijl ik daarmee bezig was en verliefd naar de mooie kaft keek, kreeg ik ineens een ideetje! Ik wilde niet alleen de bladzijdes voor dit poststuk gebruiken, maar ook de kaft! Met een paar keer vouwen, een paar keer knippen én een paar stukjes washi-tape toverde ik binnen no-time de kaft om in een envelop. Ook het smalle strookje dat ik daarna nog over had, gebruikte ik om de rest van het poststuk helemaal in dezelfde stijl te versieren. Heerlijk als dat zo vanzelf ontstaat! Toevallig heb ik twee van deze schriftjes. Nu kan ik nóg zo’n envelop maken en stap voor stap foto’s maken. Kijk je met me mee?
Aan de slag
Voorzichtig de nietjes verwijderen met een ontnieter
Om te beginnen haal ik zo voorzichtig mogelijk de nietjes eruit. Hiervoor heb ik een speciaal hulpmiddel: een ontnieter. Deze leukerd is van het merk Pylones.
De kleine gaatjes van de nietjes werk ik weg met washi-tape
Hoe voorzichtig je ook te werk gaat, er blijven altijd kleine gaatjes in het papier achter. Daarom plak ik er een stukje washi-tape omheen. Nu zie je er helemaal niets meer van!
Hieperdepiep hoera! Het is 28 maart 2016 en dat betekent dat de Postfabriek jarig is, vandaag bestaan we alweer drie jaar! Wat begon leuk en spannend idee is uitgegroeid tot iets veel groter dan een blog. De Postfabriek weerspiegelt niet alleen onze enorm grote liefde voor post, voor het schrijven brieven en het maken van bundeltjes aandacht. Ook is onze fabriek als een rode draad in onze persoonlijke levens wat ons herinnert aan het leven met ons hart en in dat leven mooie dingen te creëren met met ons hoofd én handen. Met zijn drieën hebben we een hele fijne vriendschap waarin we samen op hartstocht gaan, elkaar inspireren en zien groeien in ons zijn. ♥
Postfabriek favorietenpakket
Dit alles zouden we iedere lezer in een kant en klaar pakketje willen geven omdat we ieder mens zo het leven met zijn of haar hart gunnen, om mooie vriendschappen te hebben en te vertrouwen op de golven van het leven. Maar aangezien we dat niet in een pakje kunnen geven hebben we ons favorietenpakket concept uit de kast gehaald en een brievenbusdoos gevuld met allemaal fijne favorieten uit onze eigen postkamers! Kijk je mee? Bij alle foto’s staan de logjes waarin onze favorieten voor komen.
Kleurrijke stickers, plaatjes en tape
Kleurrijke stickers en plaatjes
Natuurlijk moet er kleur in dit pakket – veel kleur! Daarom krijgt de winnaar onze favorieten stickers, mooie plaatjes, fotohoekjes, stukjes van onze favoriete tape en natuurlijk een witte permanente pen!
Ork ork ork, post maak je met een …. naaimachine! In het filmpje hierboven kan je zien hoe ik op een simpele manier een zakje met mijn naaimachine maak. Hiervoor heb ik een bladzijde uit een oud boek gescheurd, dubbel gevouwen en aan de onder- en zijkant dicht genaaid. Dit soort zelfgemaakte zakjes zaten ook in het prachtige pakket dat we van Brocantepost hebben gekregen. Daardoor werd ik geïnspireerd en ging aan de slag!
Mijn naaimachine
Mijn naaimachine: een Singer
Deze naaimachine heb ik gekregen toen ik op de kunstacademie zat. Voor de eerste projecten die ik erop maakte, koos ik geen katoen of satijn. Ik stikte de eerste jaren papier, landbouwplastic en allerlei andere materialen aan elkaar, totdat ik ongeveer 2 jaar geleden naailessen begon te volgen. Pas vanaf dat moment begon ik deze machine te gebruiken waarvoor hij eigenlijk bedoeld is: stoffen! Dus ik weet niet zo goed of ik je wel mag uitnodigen om je mooie naaimachine te gebruiken voor het maken van post. Bij mij gaat het al ruim tien jaar goed, maar Ruchama kocht liever een goedkope naaimachine speciaal voor dit soort klusjes. Ze laat die machine zien in haar blogje over van tas tot post. Als je bang bent dat je goede naaimachine gaat haperen, kan je hiervoor inderdaad beter een goedkopere machine aanschaffen. Ik zou het niet op mijn geweten willen hebben dat je naaimachine kapot gaat door mijn blogje!
Hoe doe je dat?
Detail van het zakje
Zelfs als je al jarenlang ervaring hebt op naai-gebied, is het goed om even te proberen hoe je machine reageert op papier. Papier scheurt snel en werkt minder makkelijk mee dan stof. Om te voorkomen dat je een mooi velletje papier verpest, kan je eerst wat steken uitproberen op een klein reststukje papier. Naast de verschillende steken, kan je ook de lengte van een steek aanpassen. Voor de meeste stoffen zet ik het wieltje rechts bovenaan mijn machine tussen de 2 en de 3 in, maar voor papier maak ik de steek een beetje groter. De naald maakt kleine gaatjes in je materiaal. Bij de meeste stoffen zie je daar nauwelijks iets van terug, maar bij papier werkt het als een prikpen. Ken je die techniek nog van de kleuterschool? Door kleine gaatjes dicht naast elkaar in het papier te prikken, kan je iets uitprikken. Maar dat is bij het maken van een zakje juist niet de bedoeling! Zorg er dus voor dat je machine de steken wat langer maakt, waardoor het papier minder snel scheurt.
Voor het filmpje dat je bovenaan dit blogje kan zien, heb ik een beetje vals gespeeld. Tijdens het monteren is de snelheid iets aangepast, waardoor het lijkt alsof ik in sneltreinvaart het zakje maak. In het echt gaat dit in een rustiger tempo. Want als je te snel werkt, ga je automatisch een beetje bijsturen. Door het bijsturen, kan het papier gaan scheuren. Laat de machine het werk doen! Je kan ervoor kiezen om het zakje in twee delen te naaien. In het filmpje laat ik zien hoe je, zonder scheef te gaan, de bocht om naait: ik zet de machine even stil, laat de naald in het hoekje in het papier zitten en zet het voetje omhoog. Het zakje kan je daardoor draaien, terwijl de naald het papier op z’n plek houdt. Als je papiertje weer goed ligt, zet je het voetje weer omlaag en kan je weer verder naaien!
Tip: Begin met naaien aan de gevouwen kant! Zo heb je minder kans op hobbels en krijg je een mooi, strak zakje!
Je kan natuurlijk een pakje kerstkaarten kopen, beschrijven en het adres op de bijhorende witte envelop schrijven maar er zijn zoveel simpele en toch leuke dingen om met je kerstkaarten te doen! Vandaag zetten we al deze leuke ideetjes + natuurlijk de bijbehorende verkooppunten op een rijtje.
Doorzichtige wenskaartzakjes om je post in te versturen
Om maar gelijk te beginnen met onze absolute favoriet – het doorzichtige wenskaartzakje! Mensen vragen zich wel eens af waarom we die zakjes nou gebruiken. We hebben er een aantal redenen voor, om te beginnen met het simpele feit dat een kaartje wat precies in een zakje past gewoon héél fijn is en mooi staat. Daarnaast geeft het zakje de mogelijkheid om je kaartje nog leuker te versieren want een doorzichtig zakje geeft vast een glimp van je kaartje en eventuele versiering. Naast alle leuke redenen heeft het ook twee hele praktische redenen… Eén: je post heeft een regenjasje aan! Het adres kan niet uitvegen door regendruppels, de postbode zijn natte handen maken de envelop niet nat en daarmee kwetsbaar. Twee: Je kaartje kan niet per ongeluk door op de voorkant bestempeld worden en daarmee inktvegen geven. Zolang het adres goed leesbaar is en de postzegels aan de buitenkant op het zakje zijn geplakt mag je gewoon zakjes als envelop gebruiken!
Zelf kochten wij onze wenskaartzakjes in verschillende maten bij Moniss.nl. Helaas hebben zij onlangs besloten om niet meer kleinere hoeveelheden wenskaartzakjes te kopen. Een alternatief maar waar ze alleen een vast aantal verkopen is: Kimya Verpakkingen
Tip! In winkels als Action, Wibra en de Boekenvoordeel vind je de 13×17 en 15×15 zakjes. Een 10×15 kaart past ook als je deze dwars in een 15×15 zakje steekt, zoals je hieronder kan zien!