Een paar weken terug moest ik ineens denken aan “bezinningsdag”, een mooie herinnering aan mijn Middelbare Schoolperiode. Na alle examens waren er verschillende activiteiten voor de leerlingen georganiseerd. Een brief aan jezelf schrijven was er daar één van. Dat vond ik zo bijzonder!

Hoewel je liever hebt dat je post op tijd aankomt, heeft het ook iets magisch om te horen over flessenpost die jarenlang op zee dobberde en over verloren brieven die teruggevonden worden. Maar je kan je post ook bewust een tijd later versturen!

We realiseren ons nooit dat vandaag de toekomst is die we onszelf vorige maand beloofd hebben. Maar dit is het. Dit is het leven, en het is nu.

Deze uitspraak van Mindfulness-expert Mark Williams kan je lezen in de “365 dagen flow kalender” op 27 juli. Als je middenin een moeilijke periode zit kan het uitzichtloos voelen. Maar als je later op deze periode terugkijkt heb je daar vaak een ander gevoel bij. Aan dat gevoel herinnert worden kan voelen als een troost en heel leerzaam zijn. Dit wilde ik een vriendin van me laten ervaren nadat ik zelf ineens heel bewust werd van de groei die je samen met je (pen-)vriendinnen meemaakt. Zij gaat nu door een moeilijke periode en ik wilde haar graag doorzettingsvermogen geven. Ik schreef een brief over situaties die we beide hadden meegemaakt en gedeeld. En over een gesprek dat we hadden over onze beleving achteraf. Daarbij kwam bij mij de herinnering aan bezinningsdag naar boven.

De brief die ik op bezinningsdag aan mezelf schreef was één van de vele activiteiten waar ik uit nieuwsgierigheid aan meedeed. Er was die dag zoveel te doen dat ik maar een paar zinnen schreef. Toen een jaar later een envelop op de mat viel was ik heel erg verbaasd, van wie was deze post toch? Ik was het al vergeten en herkende zelfs mijn eigen handschrift niet meer! Tijdens het lezen ging ik terug in de tijd en was me ineens heel erg bewust van de groei die ik in dat ene jaar had doorgemaakt! Het voelde als een goed boek waar je maar in blijft lezen en uiteindelijk jammer vindt dat je hem uit hebt. Ik was die dag vooral heel erg bezig met een jongen waar ik al die jaren verliefd op was. Ik kon me daar erg druk om maken en werd daardoor nog onzekerder over mezelf. Op dat moment leek het zo serieus allemaal en een jaar later had ik spijt dat ik me daar zo druk om had lopen maken. Dat was voor mij zo’n waardevolle levensles dat ik besloot om dit ooit nog eens te doen.

Afgelopen weekend kocht ik de nieuwste “Happinez”. Hierin staat ook een artikel over schrijven aan jezelf. Geertje Couwenbergh vertelt over de inzichten die je tijdens een vakantie krijgt:

Zo schoor ik mijn rode krullen af op een bergtop in Italië, zegde ik mijn laatste baan op in Zwitserland en bedacht mijn eerste boektitel op een Parijs’ terras en zwoer ik bij een ondergaande zon bij een Thaise tempel nooit meer genoegen te nemen met middelmatige liefde. En wat gebeurde er bij terugkomst? Jarenlang van zeer kwakkelend daten, nooit het boek schrijven waarvan ik de titel bedacht en nog steeds twijfel ik of ik mijn haar nu wel of niet wil laten groeien. Mijn heldere vakantie-inzichten raakten stuk voor stuk langzaam bedekt met het stof der gewoonte.

Herkenbaar? Het magazine ligt nu in de winkel en staat vol mooie tips die je kan gebruiken bij het schrijven van een brief aan jezelf! (En staat ook vol mooie plaatjes om te gebruiken voor zelfgemaakte kaarten en enveloppen). Een leuk project om samen met een dierbare (pen-)vriendin te beginnen. Schrijf allebei een brief, bewaar deze voor elkaar en prik een datum. Dit kan over een aantal maanden zijn, maar ook een aantal jaar. Noteer deze datum in je agenda en bewaar de brief op een handige plek. Beloof elkaar deze brief terug te sturen op de geplande datum. Ik hoop dat jullie deze bewustwording net zo waardevol zullen vinden als ik!

Om elkaar te inspireren kan je in de reacties misschien een aantal punten noemen waarover jij zou schrijven in een brief aan jezelf.

Veel schrijfplezier!

Liefs, Nienke.