Tags
bewonderen, Liefbrief, lieve briefjes, Linda Blij, Professioneel bewonderaar, Schrijven op locatie, wereld mooier maken
Diep in haar hart is Linda Blij een echte hippie, met liefde voor mens, dier en natuur en een kleurrijke en idealistische toekomstdroom. Liefbrief is haar manier om dat te uiten en de wereld een beetje mooier te maken. Het begon met positieve, inspirerende blogs in briefvorm. En na een bijzondere ervaring in de zomer van 2017 begon ze doelgericht briefjes te schrijven en weg te geven. Ze doet dit met de intentie een glimlach bij anderen op het gezicht te brengen en is ervan overtuigd dat als we in een goede flow zijn, gelukkig met onszelf, we ook de goede dingen doen. Ze hoopt dat zo’n lief briefje de start is van een butterfly effect waarin ook anderen op hun manier goede dingen doen.
Professioneel bewonderaar
Linda Blij schrijft lieve briefjes, maar een schrijver wil ze zich niet noemen. Het gaat vooral om verwonderen, bewonderen en inspireren en noemt zichzelf daarom een professioneel bewonderaar.
Mijn hoofdactiviteit is verwonderen, bewonderen en inspireren. Het schrijven is een manier om dit te delen.
Linda woont in Breda samen met haar liefde, grote held en inspiratiebron Jeroen. Ze werkte lange tijd als uitvaartverzorger, een zeer bijzonder vak dat haar veel heeft gebracht en geleerd: tussen de regels door lezen, anderen aanvoelen, snel de kern vinden en dat alles samen tot een bijzonder afscheid brengen. Ook schreef ze vaak de teksten voor de uitvaart en dat heeft haar laten inzien wat de kracht van de juiste woorden is. Hoe dit kan helpen, openen en troosten.
Liefbrief
Schrijven helpt Linda om haar gevoel en gedachten op een rijtje te zetten, in gelukkige maar ook in lastige tijden. Bijna vier jaar geleden begon ze dingen die ze meemaakte in briefvorm te bloggen. Die verhalen hadden altijd een positieve insteek en waren bedoeld om mensen te inspireren en te laten ‘omdenken’. Het weggeven van lieve briefjes ontstond vervolgens heel organisch.
Ik genoot ervan om naar mensen te kijken en me te verwonderen. Aan iedereen is wel iets bijzonders te ontdekken. Ik daagde mijzelf uit dit in het voorbijgaan bij iedereen te vinden. Dit schreef ik vervolgens voor mijzelf in korte verhaaltjes op.
In de zomer van 2017 zat ze op die manier regelmatig alleen op het terras. Ze genoot van de zon, een lekker wijntje en alles dat er te zien was. Op één van die dagen zat daar een vrouw, net als Linda, alleen op het terras. De vrouw had een ijsje vast en zakte genietend achterover in haar stoel. Met haar ogen gesloten, hoofd een beetje omhoog gericht en een enorme glimlach. Ze zag er zo gelukkig uit! Dat ontroerde Linda en ze voelde een enorme drang om dat met de vrouw te delen. Ze schreef kort iets op een briefje en terwijl haar hart overuren maakte, stapte ze op de vrouw af. Ze gaf het briefje, ging er als een bezetene vandoor en keek op afstand toe. Het voelde een beetje knullig, maar trof wel doel: de vrouw straalde nog meer dan ze daarvoor al deed en stopte het briefje zorgvuldig in haar tas. Het geluk dat Linda toen zelf voelde, laat zich lastig beschrijven, maar ze wist: alles klopte! En zo was het zaadje geplant.