Tags
experiment, nijmeegse vierdaagse, post voor op reis, post voor op vakantie, postinspiratie, reis
Een tijdje geleden kregen we via Facebook een berichtje van Silvia, een lieve lezer van de Postfabriek. Silvia vertelde dat een hele dierbare vriendin voor de derde keer mee zou lopen met de Nijmeegse Vierdaagse. De 100e editie, dus extra speciaal! De voorgaande jaren had Silvia haar telkens verrast met een enveloppe gevuld met verwenproducten zoals bruistabletten. Dit jaar wilde ze iets anders en ze vroeg ons of wij misschien suggesties hadden. Natuurlijk dacht ik met liefde met Silvia mee en zo kwamen we uit bij post om mee te geven voor onderweg, waarbij haar vriendin op moeilijke momenten, of aan het begin van elke wandeldag, de woorden van Silvia zou lezen.
Na afloop stuurde Silvia foto’s van de post die ze gemaakt had, vertelde hoe haar vriendin had gereageerd en ook hoe Silvia het zelf had ervaren. Door haar eigen situatie, is Silvia niet in staat om mee te lopen met de vierdaagse. Het maken en meegeven van deze post, had haar zelf echter ook het gevoel gegeven alsof ze er bij was geweest. Silvia vertelde vol warmte en liefde over de vriendschap tussen haar en deze vriendin, ik kreeg er kippenvel van. Zulke momentjes zijn voor ons echt de krenten in de pap, dat je even mee mag denken met iemand en eventjes onderdeel mag zijn van diens verhaal. Vooral als het resultaat zo leuk is geworden en zo goed wordt ontvangen! Wat ook zo bijzonder is aan zulk soort uitwisselingen, is dat het heel vaak ook weer bij onszelf tot nieuwe inspiratie en ideetjes leidt! En dat was dit keer zeker niet anders.
Een stukje steun via de post
Een goed vriendin van mij moest op reis, een reis die ze qua planning zelf niet dan gemaakt zou hebben om een heleboel (te persoonlijke om hier te delen) redenen. Ze zag op tegen de reis, tegen de vlucht. In een soort wilde impuls dacht ik nog “Ik vlieg gewoon mee!”, maar qua tijd en geld was dat natuurlijk geen realistische gedachte. Vervolgens dacht ik echter: ik kan wel iets mee géven. Natuurlijk wilde ik iets in elkaar knutselen.. Maar je kent het leven he, ineens gebeurden er bij mij tijdrovende onverwachte dingen, waardoor het knutselen niet lukte. In een complot met haar vriend schreef ik een paar e-mails in briefvorm met instructies, hij printte ze uit, zette de instructies erop en gaf ze mee aan mijn vriendin.
Via mijn post mee op reis
Toen vervolgens een vriend van mij ging reizen, besloot ik een stapje verder te gaan. Ik maakte een heel plannetje “enveloppe voor op de eerste slaapplaats”, “meditatie-opdracht”, “schrijf-opdracht”, “enveloppe voor als je heel moe bent” etc.