De vulpennen tafel en het winkeltje
Zondag 27 augustus 2017 – Kick off stationery cafÉ
Met behoorlijk wat zenuwen stap ik op de fiets om later de trein naar Utrecht te nemen, onderweg naar het allereerste Stationery Café (een wisselende openbare, fysieke locatie waar journalers, post/stationerylovers en andere creatievelingen elkaar kunnen ontmoeten) door Désirée van Café Analog georganiseerd. De locatie voor vandaag is het Lewis Bookcafé in het centrum van Utrecht, vlak naast het Centraal Station dus ideaal bereikbaar met het OV. Het eerste wat me opvalt is de typemachine in de etalage en dat maakt me enorm nieuwsgierig naar de rest van het café! Eenmaal binnen krijg ik de bevestiging op wat ik al vermoedde – het Lewis Bookcafé en het Stationery Café lijken voor elkaar gemaakt. Het Bookcafé heeft een heerlijke sfeer en is ingericht met veel fijne details als bolhoedjes als lampen en in de kast een oude stempelset.
Het Stationery Café wordt in de voor ons gereserveerde benedenverdieping gehouden. De wenteltrap af en je loopt zo een hemel binnen. Op de grote tafel staat een bak voor masking tape om te gebruiken, op een andere tafel een bak vol met de prachtigste stempels om te testen. In de hoek een oud bureau met vulpennen, inkt en hele bijzondere stenen stempels. Natuurlijk is er ook een tafel ingericht als winkeltje waar je de producten uit Désirée haar webwinkel kan kopen.
Foto door Désirée van Cafe Analog gemaakt
Foto door Cafe Analog gemaakt
In een warm welkom van Désirée met de woorden “Welkom bij mijn droom” vertelt ze dat we vandaag de ruimte hebben om alles wat op tafel ligt uit te proberen en we na de lunch een workshop “Washi tape cirkels” krijgen. We krijgen een start signaal en ik zie een groepje dames in enthousiasme naar het winkeltje rennen hihi, Anderen kijken wat overdonderd om zich heen, pakken hun journal om vast te beginnen en ik ga aan het oude bureau zitten om wat inkt en vulpennen uit te proberen. Zo geef ik mezelf de rust om te landen en te doen waar ik heel blij van word – met papier en alles wat daar bij past bezig te zijn.
Hoewel ik in mijn eentje ben en verder niemand ken heb ik aan het bureau regelmatig een praatje met anderen die ook alleen zijn en even bij me komen kijken. Eén ding is al snel duidelijk – we delen allemaal die liefde voor papier, vulpennen, tape en stempels. De één gebruikt bovenstaande materialen in haar journal, sommigen alleen in post maar de meeste doen aan beide. Na het inkt testen beland ik aan een tafeltje met Corine en Peggy. We zijn alle drie nieuw voor elkaar maar het is zó gezellig met de journals op tafel. Tussendoor loop ik rondjes langs andere tafels op zoek naar mooie tape of stempels om te gebruiken maar vooral om te kijken waar de anderen mee bezig zijn. Ik zie de meest mooie pagina’s voorbij komen en lach mezelf uit om mijn belachelijke stempel in het rond pagina waarmee ik mijn boekje ben begonnen. Het is zo overweldigend dat ik niet zo goed weet wat ik wil en kan op het moment dus geniet ik maar van de gezelligheid, het kletsen met mijn tafelgenootjes en het bewonderen van andermans werk. De zenuwen die ik had blijken echt nergens voor nodig te zijn – het is zo fijn!