Gina Hamadey stuurde een jaar lang elke dag een kaartje: aan buren, familie en vrienden, maar ook aan haar favoriete acteurs, haar arts en fysiotherapeut en de eigenaar van het koffietentje op de hoek. In ’Ik wil je graag bedanken’ beschrijft ze hoe dit jaar haar een gelukkiger mens maakte, dat ze bewuster werd van wat en wie in haar leven echt belangrijk zijn en hoe makkelijk je iemand een speciaal gevoel kunt geven. Je hebt alleen een pen, papier, wat lef en een brievenbus nodig.

Hoe het begon

Op een dinsdag in januari ging Gina Hamadey in de trein zitten, liet ze haar telefoon in haar tas en pakte in plaats daarvan een stapel bedankkaarten. Ze beloofde donateurs van een inzamelingsactie van de voorgaande maand bedankkaartjes als ze mee zouden doen. Dit klusje had ze lang genoeg uitgesteld; ze moest die kaarten schrijven. Tegen de tijd dat de trein het station binnenreed, had ze zeven kaartjes geschreven. Tijdens de treinreizen in de weken erna wisselt ze de rest van de kaarten af met scrollen door haar socialmediafeeds. Gaandeweg begon het Gina op te vallen dat de rit trager ging op de dagen dat ze schreef, en dat het voelde alsof er een sluier was opgelicht als ze daarna de trein uit stapte. Ze was hoopvol, optimistisch en aanwezig, en dat bleef ze de hele dag – terwijl ze op de dagen dat ze zichzelf verloor in haar socialmediafeeds juist afgeleid, rusteloos en bijna haveloos uitstapte.