Om de zomer in te luiden hebben we over een paar dagen echt een GEWELDIGE winactie voor jullie in samenwerking met Meerleuks. Daaraan vooraf hebben we een kleine blogreeks voor jullie. We hebben ons namelijk laten inspireren door alle geweldige post-spulletjes die te koop zijn bij Meerleuks tot een postronde met ons drietjes. Ieder van ons hebben we gewerkt met andere materialen en hebben we voor jullie zowel het proces van het maken als het plezier van het ontvangen in woord en beeld gebracht. Ieder van ons heeft haar persoonlijke stijl in de post gelegd en op haar eigenwijze wijze post verstuurd naar en ontvangen van de andere twee. Vandaag aan mij, Kim, de eer om de blogreeks af te trappen en jullie deelgenoot te maken van wat het versturen en ontvangen van post voor mij persoonlijk betekent.
Kim verstuurt post met Meerleuks
In de webshop van Anita koos ik een paar producten uit waarnaar ik direct nieuwsgierigheid voelde en die me meteen inspireerden en prikkelden. Kiezen voor materialen die bij mij passen, helpt om elke keer weer tot een nieuwe vormgeving te komen van mijn brieven, iets waar ik lang niet altijd de tijd voor neem. Soms is de schrijfdrang gewoon té groot!
Materialen te koop bij Meerleuks.nl waarmee Kim heeft gewerkt
Gebruikte materialen
- Zwarte ansichtkaarten – 20 kaarten in een pakje – €6,95
- Witte gelpen – Paper Poetry – €1,95
- Watervaste witte marker – 1mm – Sakura – €3,95
- Zilveren transferfolie – Paper Poetry – 6 velletjes in een pakje – €3,75
- Gouden transferfolie – Paper Poetry – 6 velletjes in een pakje – €3,75
- Lijmpen – medium – Paper Poetry – €4,50
Aan de slag met de materialen
Het is donderdag. Zojuist bracht ik mijn oudste zoontje naar school en de jongste naar opa en oma om zo een zeldzaam moment te creëeren van stilte en alleen zijn. Ik pak een groot glas water, zet een muziekje aan en ga zitten aan de secretaire die ik heb geërfd van mijn inmiddels overleden opa Peet. Het wordt warm vandaag en vanmiddag als de zon door het raam naar binnen schijnt, zal de warmte me deze kamer uitdrijven. Ik maak dus van de nog koele ochtend gebruik om in het heldere daglicht dat door het raam naar binnen valt, alle spulletjes die ik heb uitgekozen voor mij uit te stallen. Zoals altijd heb ik ook vandaag geen vooropgezet plan van wat ik wil gaan maken, maar laat ik alle spulletjes eerst eens rustig door mijn vingers gaan.
Alle spulletjes stal ik voor me uit en eerst ga ik er eens rustig mee experimenteren
Ik bekijk de spulletjes, ik pak ze uit en ik voel ze. Ik test de witte pen eens uit op het zwarte papier en ben blij verrast: wat dekt het mooi! Ik bestudeer de transfer folie, de velletjes zijn dun en teer. Ik heb zilver en goud. Laat ik eens door mijn eigen postspulletjes gaan en alle zilveren en gouden spullen verzamelen. Masking tape, gouden en zilveren pen, een gouden touwtje én ik blijk notitieblokken van de hema te hebben waarbij het ene papier een zilveren en het andere papier een gouden randje heeft. Wat vast staat is dat ik wil schrijven. Het schrijven, de woorden, dat is waar de post voor mij om draait. Er vormt zich een idee van een boekje, een boekje met zwarte kaarten beschreven met witte pen, beplakt met transferfolie en daarbinnen een brief op het papier uit de notitieblokjes. En zo ga ik aan de slag. En in een ochtend ontstaan er onder mijn handen twee boekjes, eentje voor Nienke en eentje voor Ruchama.