Liefde voor vulpennen
“Ik leen even je pen hoor!” zegt een collega terwijl ze de gele pen van het bureau pakt. Van binnen grinnik ik en tel af: 3… 2… 1… “Oh nee, dit is natuurlijk een vulpen!” zucht de collega bij het openen van de pen en begint er toch mee te schrijven waarop al snel volgt: “En hij schrijft nog geel ook!” Wie mij kent weet dat ik het allerliefste met vulpen schrijf, ook op mijn werk. Al zolang ik me kan heugen ben ik dol op vulpennen, al schreef ik tot anderhalf jaar terug met één pen, in één kleur inkt, zwart.
Pas anderhalf jaar geleden, tijdens een gezellige middag met een vriendin die minstens zo dol is op vulpennen en haar geweldige verzameling aan pennen en inkt liet zien, ging er iets kriebelen. Ik werd hoteldebotel verliefd op al die kleuren inkt en pennen, op de glans en glitter in bepaalde inkten. Hoe zacht bepaalde pen-punten schrijven en hoe mooi andere pen-punten weer flexen. Er ging een wereld voor me open en voor ik het wist dook ik vól in deze nieuwe liefde. Een liefde die in die maanden is uitgegroeid tot een grote hobby én verslaving.