We krijgen regelmatig vragen over het reinigen van schrijfmachines: hoe doe je dat? Volgens Ryk van Dijk van Schrijfmachinemuseum Sjoch! kan je dit soort klussen het best overlaten aan een vakman. Die weten precies wat ze moeten doen en waar ze op moeten letten. Ryk zegt: ‘Een paar schroefjes van de kap losdraaien is voor een leek nog wel te doen, maar om de machine goed te kunnen reinigen moet de wagen vaak van de machine. En daar kunnen de problemen al beginnen. Voor je het weet schiet er een veer los.’ Toch zijn er kleine dingen die je zelf kunt doen, zoals bijvoorbeeld het reinigen van de lettertjes, typearmen en het segment. In dit blog wat handige informatie van Ryk.
Wat je nodig hebt
Als je zelf je schrijfmachine wil reinigen heb je het volgende nodig.
Wasbenzine
Een koperborsteltje of een oude tandenborstel
Een kwast
WD40
Tip: Ryk koopt WD40 altijd bij Action, daar is het goedkoper. En als de bus leeg is, maakt hij de bovenkant open met een kniptang en giet het restant in een flesje. Dat gebruikt hij om te poetsen of om zijn werkblad mee schoon te maken.
We krijgen regelmatig vragen over schrijfmachines die niet meer goed werken. Volgens Ryk van Dijk van Schrijfmachinemuseum Sjoch! kan je je ‘tikwonder’ dan het best naar een monteur brengen. Hij zegt: ‘Vroeger kon je zelf ook veel aan je auto sleutelen, maar soms was het beter om naar de garage te gaan. Zo is het ook met de schrijfmachine.’ Toch zijn er enkele kleine dingen die je zelf uit kan doen, zoals bijvoorbeeld het lint vervangen. In dit blog wat handige informatie van Ryk op een rijtje.
Lintsoorten
Vroeger gebruikte men uitsluitend katoenlinten op de schrijfmachine. Daarvoor waren er ook schrijfmachines met een inktrolletje. Het katoenlint hield de inkt goed vast en was lang te gebruiken. Het nadeel was dat je een vette letter op papier kreeg. Nylonlint gaf een scherpere letter, maar hield de inkt niet zo goed vast als het katoenlint. En een nylonlint droogt sneller uit als de machine een tijdje niet wordt gebruikt.
Tip: Als je je schrijfmachine een tijdlang niet gebruikt, kan je het lint het best van de machine halen. Berg het lint op in een goed afgesloten plastic zakje. Zo droogt het niet zo snel uit.
Grappig, ik keek wanneer de laatste nieuwtjes blog online is gekomen en dat is exact een jaar geleden! Eerlijk waar, zo heb ik het niet uitgekiend. Vandaag wilde ik wat kleine dingetjes met jullie delen die op zichzelf geen hele blog vullen, maar wel heel leuk zijn om even over de aandacht te brengen. Niet alles is echt “nieuws”, maar wél nieuw genoemd op ons blog dus dan mag het, toch?
Postfabriek in speelfilm Het Leven is Vurukkuluk
Wat zeg je? Of wij bij de Postfabriek nou ook al aan het acteren zijn geslagen? Nee joh, natuurlijk niet. Maar, we komen wel degelijk voor in de nieuwe speelfilm Het Leven is Vurukkuluk, naar de gelijknamige roman van Remco Campert. Of ja, goed, niet wijzelf hoor.. Maar wél de typemachines van Ruchama! Zie je Geza Weisz typen in de trailer hieronder? Dat is op Ruchama’s groene Remington! Dat is toch super! Is het tóch handig, zo’n hele verzameling met typemachines.
De film is vanaf vandaag te zien in de bioscoop! Het is een film over liefde en verlangen, die de liefdesverhalen vertelt van meerdere duo’s. Een echte feelgood film, zo onderweg naar de lente. En vól met van dat heerlijke takketakketakPLING!
Schrijf een kaartje aan een vluchteling
Vluchtelingenwerk voert weer campagne om te laten weten dat je een kaartje kunt sturen aan een vluchteling. Je kunt op de site van Vluchtelingenwerk een formulier invullen en krijgt vervolgens een warm hart – kaartje toegestuurd, dit kaartje kun je dan schrijven en terugsturen naar Vluchtelingenwerk. Zij zorgen dat het terecht komt bij een vluchteling in een asielzoekerscentrum in Nederland. Kleine moeite voor een klein gebaar. Onderstaand filmpje is nog van de feestdagen-tijd, maar geeft toch een idee.
Een documentaire over typemachines
Al een héle tijd geleden (de film is uit 2016) tipte lezer Rachel ons over een documentaire gewijd aan de typemachine: California Typewriter. Natuurlijk wilden we jullie deze niet onthouden. Helaas heb ik nog geen plek gevonden waar wij hem in Nederland online kunnen bekijken, dus mocht iemand hem tegenkomen dan horen wij het heel graag natuurlijk! Maar alleen de trailer en de website zijn ook al heel erg de moeite waard om te bekijken.
Boek over brushlettering van Carla Kamphuis
Hij is al even uit, maar we wilden hem toch graag nog even noemen. Het boek Kleur! Brushlettering voor Iedereen van Carla Kamphuis. Zelf heb ik al eens met oefenschriften gewerkt van Carla en ben ik ontzettend fan van de laagdrempeligheid van haar materiaal en de super duidelijke uitleg! Het boek kost €14,99 en is onder andere te bestellen via haar eigen website. Ook te krijgen in combinatie met een handig oefenschrift voor €21,98!
Kleur! Brushlettering voor iedereen – Carla Kamphuis
Postfabriek op Instagram
Een leuk laatste nieuwtje is dat we sinds kort een eigen Instagram-account hebben voor de Postfabriek! Wil je dus op de hoogte blijven van alle laatste blogs, nieuwtjes en post-activiteiten die wij zelf uitvoeren, kom ons gezellig volgen!
Postfabriek op Instagram
Daarnaast zullen we ook weer wat actiever worden op Twitter en vind je ons nog altijd op Facebook en Pinterest. Wil je ons iets vragen, iets vertellen of iets laten zien? Schroom dan vooral niet om via één van deze kanalen contact op te nemen, we reageren altijd!
Heb jij bijvoorbeeld een leuk nieuwtje op postgebied? Een nieuw product op de markt, een boek, film of podcast over post, een postproject of iets waarvan jij denkt dat onze lezers het willen weten dan horen we het graag. Geen fan van social media? Je mag ons ook gewoon mailen op postfabriek@gmail.com
Eens in de zoveel tijd krijg ik een leuk mailtje van Huub, eigenaar van GTB kantoorartikelen. Huub heeft veel artikelen voor de typemachine in zijn webshop. Niet alleen alle soorten inktlinten, zelfs in leuke kleuren maar ook hele handige attributen. Zo was Huub de enige verkoper van de handige correctieblaadjes die helaas niet meer gemaakt maar heeft nu een alternatief. Een gumpotlood!
Gumpotlood
Waarschijnlijk kijk je nu net sceptisch en verbaasd als dat ik keek. Ik moest vooral even lachen. Ik heb namelijk ooit een gumpotlood van Nienke gekregen met roze kusjes er op hihi en heb hem nooit met een typemachine geassocieerd. Dat blijkt ook wel logisch wanneer ik het door Huub opgestuurde gumpotlood zie want dat is een mooi Faber Castel potlood mét een kwastje aan de achterkant. Het handige aan dit gumpotlood is dat wanneer je een tikfoutje maakt met je typemachine je de letter weg kan gummen en de juiste letter er over heen kan typen. Met een normale gum kan je geen inkt weggummen maar met dit speciale gumpotlood kan dat dus wel. Doordat de letter met best een kracht op het papier wordt geslagen heb je niet alleen de inkt maar ook de afdruk in het papier. De mis getypte letter is dus niet 100% weg te halen maar genoeg om er een nieuwe letter over heen te typen! Je kan hier het gumpotlood voor €2,75 bij GTB Kantoorartikelen bestellen.
Het nieuwe jaar is weer begonnen en toch wil ik nog even terug naar het vorige jaar. We kregen namelijk van verschillende lieve lezers post die ik graag met jullie wil delen! Hoewel we geen postadres op onze site hebben staan, krijgen we regelmatig een mailtje met de vraag of een lezer ons post kan sturen. Bij dit soort vragen geven we het privéadres van één van ons en worden we toch verrast met post in onze brievenbus.
Brief aan jezelf
Halverwege 2016 vertelde ik jullie hoe het voelde om na vijf jaar een brief van mezelf opgestuurd te krijgen. In dat logje gaf ik aan dat ik met liefde jouw brief aan jezelf bewaar. Er waren heel wat lezers die aangaven graag een brief te willen en gaan schrijven maar het zij Fokelien en Ilham die hun brieven al naar me hebben opgestuurd.
In de afgelopen vier maanden heb ik welgeteld tien keer iets in de brievenbus gegooid waarvan de helft een gewoon postkaartje was. In het vorige logje vertelde ik je al dat ik door een reorganisatie en een verhuizing weinig ruimte heb voor en zin heb in het maken van post. Nu mijn huisje helemaal klaar is en de eerste twee weken van mijn nieuwe functie en deels nieuwe locatie er op zitten voel ik heel langzaam de zin en ruimte terug komen. Na drie weken naar een net opgeruimde nieuwe posttafel te hebben gekeken (waar ik af en toe aan zat maar vooral nog even helemaal niks mee kon door de hectische weken) maakte ik vorige week eindelijk rommel! Rommel betekent bij mij creativiteit en in een postflow zitten en dat voelde goed!
Typemachinepost
Met bijpassende postzegels
Mijn huisje werd ingewijd met logeerpartijtjes van mijn nichtjes. Die alle drie gefascineerd zijn door mijn typemachines en standaard vragen “Ruch, mag ik even op de typemachine?” Een verhuizing is een mooi moment om te bedenken wat je allemaal wil houden en misschien wel weg doet. En ik deed gek, twee van mijn nichtjes wilde heel graag een eigen typemachine en ik gaf hen ieder één van mijn (minder favoriete ;-)) typemachines. Twee dolgelukkige meisjes en dat terwijl er niet eens een inktlint in zat hihi. Dus kocht ik inktlinten voor ze zodat ze toch kunnen ’tiepen’. Het was een mooie kans om heel voorzichtig weer even een themapostje te maken in Eva haar lievelingskleur!
Ondanks de slechte weersvoorspelling is morgen wel dé dag om over alle rommelmarkten te struinen en op zoek te gaan naar mooie postschatten. Zoals elk jaar hopen we ook na morgen weer verschillende postschatten met jullie te delen. Niet alleen de door ons gevonden postschatten maar ook de postschatten die jullie weten te vinden!
Denk bijvoorbeeld aan een typemachine, mooie postzegels, een kaartenmolen, oude puzzels of boeken & tijdschriften om te verknippen!
Om wat inspiratie op te doen en te weten waar je op moet letten kan je onze vorige logjes met postschatten lezen:
Zoals je in de oude logjes kan zien delen we ook altijd jullie gevonden postschatten. Dus heb je wat moois gevonden, stuur dan een foto naar info@postfabriek.nl met je eventuele blog of Instagram naam.
Dit jaar schreef ik mijn eerste column en wel over mijn (grote!) liefde voor typemachines. Deze column werd in het Zomer Magazine van Sestra geplaatst. Naast mijn column, vond je er tips, leuke stickers en asseccoires allemaal in typemachine thema. Maar ook werd er een boek aangekondigd. Janine van Gool, van het Canadese Magazine Uppercase was al even bezig met het maken van een boek over de typemachine. Het beloofde een prachtig verzamelwerk te worden en afgelopen week was het eindelijk zo ver, ik kreeg een groot, zwaar en mooi boek in mijn handen.
A richly illustrated book full of never-before published typewriter memorabilia, intriguing historical documents and entertaining anecdotes, The Typewriter: a Graphic History of the Beloved Machine is a beautiful ode to an all-but-obsolete creative companion.
In dit logje laat ik je graag even een kijkje nemen in dit mooie boek al kan ik je nu al vertellen dat ik echt maar een klein deel van dit prachtige boek kan laten zien, wel zijn alle foto’s te vergroten door er op te klikken. Het boek is ingedeeld in verschillende tijdsbestekken, welke weer zijn onderverdeeld in verschillende onderwerpen of thema’s. Je wordt van 1900 tot 1980 meegenomen in de tijd en begint natuurlijk bij de geschiedenis en de ontwikkeling van de typemachine. Wist je dat er in 17.. al patent is aangevraagd voor een ‘machine die letters op papier slaat’ maar de beste man nooit een typemachine heeft gemaakt. Pas in 18.. werd idee wat al meer dan honderd jaar bestond, tot een daadwerkelijke typemachine ontwikkeld en werd Carles lala de vader van de typemachine.
Het is alweer bijna twee jaar geleden dat ik een logje schreef over ‘van tafelzeil tot post‘ waarin ik ook de tip gaf om plakfolie te gebruiken voor je post. Al jaren gebruik ik het prachtige kant plakfolie van ‘Kitsch Kitchen’ voor mijn post om enveloppen, zakjes of kaarten mee te maken. Het is absoluut niet mijn favoriete materiaal om mee te werken… tot ik het gebruik en dan ben ik elke keer weer verrast. Door de mogelijkheden, het gemak en maar vooral door het resultaat! Ik was dan ook enthousiast toen Webcompanies ons benaderde met de vraag om iets leuks te maken met hun plakfolie.
Van oorsprong is plakfolie eigenlijk bedoelt voor het beplakken van je ramen of kastplanken maar gelukkig zijn er tegenwoordig zoveel leuke printjes dat het zonde is om het alleen maar op je raam te plakken! Zolang de ondergrond glad en vetvrij is kan je het overal op plakken. Je zou het dus ook kunnen gebruiken om de meubels in je postkamer op te leuken! In de plakfolie webshop vind je genoeg printjes om uit te kiezen. Zo heb ik getwijfeld tussen de rode polkadots, een leuk bloemenprint of toch voor de appeltjes. Ik koos, misschien een beetje saai, voor een rustieke houtprint. Er mee rekening houdend dat het moet matchen met het zwart in de typemachine en niet te druk moet zijn. Dit bleek een hele goede keuze te zijn want het folie is niet alleen mooi, het effect van het folie op verschillende objecten is prachtig!
Typemachine beplakken
Eén van de eerste ideeën waar Plakfoliewebshop zelf mee kwam is het beplakken van een typemachine. Wat een leuk idee! Nu is het zo dat ik daar echt mijn lievelingstypemachines niet voor durf te gebruiken maar ik heb wel wat saaie of haperende typemachines in mijn collectie. Die zijn perfect voor dit soort projectjes!
Tip! Heb je last van een haperende typemachine? Gebruik dan WD-40, lees daar meer over in dit logje!
Ik pak er dus één van mijn twee Rode Remy’s bij (de eerste die ik kocht bleek een beetje te haperen, dus ik kon een tweede in goede staat niet laten staan) om hem te beplakken met plakfolie. Eigenlijk had ik eerst mijn mooie Royal in gedachten maar deze kap bleek een reliëf te hebben waardoor de plakfolie niet zal hechten. Let er dus goed op dat het deel wat je wilt beplakken, goed glad is en niet teveel hobbels in de vorm heeft.
Eerst maar eens afmeten en het ruime stuk plakfolie op de kap plakken. Ronde vormen of hoeken kan je makkelijk beplakken door punten te knippen. Zo krijg je wat speling in de vouw. Zorg er voor dat je voldoende folie over hebt om aan de binnenkant te plakken. Te korte stukjes kunnen ook weer loslaten door de vouw die je er in maakt!
Het beplakken van de kap gaat makkelijker dan ik dacht! Het folie is lekker stevig dus kan best wat hebben en het plakt mooi glad. Toch ben ik niet tevreden… Is het de houtprint die ik er niet mooi bij vind passen? Wordt het te druk of juist wat saai? Ik ben er nog niet uit. Het effect vind ik grappig maar waarschijnlijk zou ik voor mijn typemachine een ander printje kiezen. Bij Rode Remy zou bijvoorbeeld een rood polkadot folietje veel leuker passen!
Tijdens het maken van dit logje bedenk ik me ineens dat ik het kanten plakfolie heb liggen en dit wel eens heel mooi zou kunnen staan! Dus hup, het houtfolie er weer af. Voor wie het zich afvraagt: Ja, het plakfolie is zonder schade weer van de typemachine te verwijderen. Maar toch geef ik je deze garantie niet wanneer het plakfolie er langer op zit. Dit kan wel schade toebrengen aan de lak als je het folie er weer af haalt. Dit keer het kantfolie er op en ik moet zeggen, het is nog niet wat ik er van had gehoopt maar ik vind het persoonlijk al mooier dan de houtprint afsteken. Waarschijnlijk hou ik teveel van de typemachine zoals ze zijn! Maar mocht je een saaie typemachine hebben dan is het zeker een leuke manier om je typemachine wat op te vrolijken. Ik zou dan de onderkant van de typemachine ook beplakken maar dat was voor nu toch iets teveel uitdaging 😉
Pocket Letters, het lijkt wel of je er dol op bent of juist niks mee, misschien zelfs wel een beetje een hekel aan, hebt. Ik hang er nog er tussen in. Uit de reacties op het logje van twee weken geleden bleek wel dat er genoeg postliefhebbers zijn die nog niks met dit concept hebben, maar wél nieuwsgierig worden nu ze een ander beeld krijgen van de normaal toch wel erg scrapachtige pocket letter. Zoals ik ook al aangaf, is de PL zoals hij meestal wordt gemaakt niet mijn manier en niet mijn stijl. Toch kriebelt het nog steeds om er mijn eigen ding van te maken. En ik kan je vertellen, dat valt me niet mee!
Ik begin heel enthousiast met een thema, verzamel alle mooie papiertjes die ik heb en heb genoeg ideeën. Maar dan… Ik lijk elke keer vast te lopen op de achtergrond omdat ik kies voor een mooie plaat. Dan vind ik het zonde om er teveel overheen te plakken of er teveel een los geheel van te maken. Zou het makkelijker werken als ik meerdere kleine kaartjes maak in plaats van één grote plaat? Ik weet het nog niet… Ik ben erg zoekende en in die zoektocht ben ik de ene keer enthousiast en de andere keer blijf ik schuiven en twijfelen met die pokkeletter.
Zeethema voor Wilma
Toch geef ik niet zomaar op hoor! Voor Wilma ging ik aan de slag met een strandthema. We zijn beide dol op het strand van Egmond dus ik zocht door o.a. een stapel Roots naar mooie zeeplaatjes. Als achtergrond gebruik ik voor de ene kant een gedicht van Toon Hermans, uit een PUUR en aan de andere kant een wadfoto uit Roots. Hierop ga ik de rest van de Pocket Letter maken. Hoewel dit dus een stuk lastiger werkt, vind ik het uiteindelijk het mooiste geheel worden.
Omdat juist de zee zo heerlijk rustgevend kan zijn kies ik voor rustige versiering zoals een laagje zand in de onderste vakjes met op het strand gevonden schelpjes. De randjes plak ik dicht met een stukje dubbelzijdig tape zodat het zand wel kan verschuiven maar er niet uit valt. Ook gebruik ik prachtige plaatjes van verschillende zeevogels uit de Rizzla ‘Zo Leer Je Vogels Kennen’ spaarboekjes, gevonden op een rommelmarkt en op marktplaats. In de vakjes die ik toch nog wat leeg vind maar zonde vind om extra te beplakken stop ik opgerolde papiertjes, waarop zee-gedichtjes getypt staan. Zo vul ik de Pocket Letter zonder dat hij heel druk wordt. Met een paperclip schuif ik mijn opgerolde lievelingsfoto op perkamentpapier aan één van de hoesjes.
mooie plaatjes en kleine briefjes in de vakjes
Vastgeplakte schelpjes en een laagje zand
van een uitgeknipte schelp op karton maak ik een label
Zelfs de postzegels zijn in zee & strand thema
Hoewel het heel simpel lijkt, zit er dus best wat tijd en werk in deze Pocket Letter. Juist door het nog zo zoekende zijn en veel twijfelen. Normaal werk ik op gevoel en weet ik precies wat ik wil of hoe ik iets ga doen. Bij de Pocket Letters blijf ik maar schuiven en twijfelen. Daar komt waarschijnlijk mijn ontevreden gevoel vandaan, het is nog niet mijn manier van werken. En toch, ben ik na elke Pocket Letter tevreden want hoe lang én langzaam ik er ook over doe, hoeveel ik ook twijfel en halverwege weer verander, het wordt uiteindelijk wel naar mijn zin.
