Iedereen beleeft situaties op een andere manier. Zelfs als je op exact hetzelfde tijdstip op dezelfde plek aanwezig bent. Ga maar eens met iemand boodschappen doen in dezelfde supermarkt en vergelijk daarna jullie ervaringen. De één zal bijvoorbeeld over de muziek vertellen. De ander over de geur van de versgebakken broodjes. Het kan positief of negatief zijn en zelfs wisselen. Ook herinneringen die bovenkomen door bepaalde producten zullen een beleving beïnvloeden. Misschien denk je terug aan je gezellige weekend als je dat ene biertje toevallig op een kop-stelling ziet staan. Maar is dat voor je gezelschap hetzelfde? Nu geef ik een simpele dagelijkse handeling als voorbeeld, maar dit geldt ook voor bijzondere gebeurtenissen: iedere beleving is uniek! En door belevingen te delen, kan je leren van elkaar.
We zouden elkaar meer kunnen vragen in plaats van uit te gaan van aannames. We denken te weten wat er in een ander omgaat. Of hoe een ander denkt. Hierdoor belemmeren we onszelf én doen we anderen tekort. We kijken vanuit ons eigen referentiekader naar situaties en vullen het daarmee ook voor een ander in. Terwijl een simpele vraag meer openheid en duidelijkheid kan geven. Door vragen te stellen, kan je groeien. Het is een mooie manier om iemand beter te leren kennen en inzicht te krijgen in onszelf. Eén van de vragen die wij graag stellen is: Wat doet dat met jou?
Als je een brief schrijft en vertelt over een gebeurtenis, stel jezelf dan ook eens de vraag “en wat deed dat met mij?”. Door het antwoord op die vraag mee te nemen in je verhaal kun je nóg beter aan de ander overbrengen wie jij bent en wat er in jou om gaat. Hetzelfde kun je doen met het beantwoorden van post. Wat deed het met jou om de brief van de ander te lezen? Of je het antwoord op die vraag nu deelt in een appje, een mailtje, een kaartje of een brief terug, het zal voor de ander een bevredigende reactie zijn. Vanuit die beleving kun je het verhaal van een ander ook weer verder schrijven. In plaats van dat je puur schrijft in vragen en antwoorden (losse stukjes) worden jouw brieven een vloeiend vervolg op de brieven van de ander. Je schrijft samen een verhaal. Geen actie – reactie, maar een lemniscaat.
We willen jou vragen om de komende tijd deze vraag in gedachten te houden. Als je een brief schrijft of leest, sta dan eens stil bij de beleving. Wat deed dat met jou? We lezen graag jouw verhaal! Je mag een reactie achterlaten onder deze blog, maar ook een mailtje sturen als je het liever persoonlijk aan ons toevertrouwt.
Lieve groeten,
Kim en Nienke